BZB nr 25 - Wegetarianizm - sposób na życie

ZDROWIE POPULACJI.
MIARY CZĘSTOŚCI CHORÓB I ZGONÓW

Najpełniejsza definicja zdrowia podana przez Światową Organizację Zdrowia (1948r.) brzmi następująco: Zdrowie to pełen dobrostan fizyczny, psychiczny, społeczny, a nie wyłącznie brak niedomagania. Jan Kostrzewski określa zdrowie społeczności w sposób następujący: zdrowie społeczeństwa ludzkiego jest to nie tylko brak choroby oraz dobry stan zdrowia psychicznego i społecznego jednostek składających się na dane społeczeństwo, ale również harmonijny rozwój naturalny ludności oraz takie warunki otoczenia, które sprzyjają zdrowiu ludności.

PRAWA I OBOWIĄZKI

(Światowa Organizacja Zdrowia - Deklaracja)

1. Każdy posiada prawo do:
   • środowiska sprzyjającego osiągnięciu możliwie najwyższego poziomu zdrowia i dobrego samopoczucia;
   • informacji i konsultacji na temat stanu środowiska oraz na temat planów, decyzji i działań mogących oddziaływać zarówno na środowisko jak i na zdrowie;
   • uczestnictwa w procesie tworzenia decyzji.
2. Każdy posiada obowiązek uczestniczenia w ochronie środowiska w interesie swego zdrowia oraz zdrowia innych.
3. Wszystkie dziedziny życia społecznego są odpowiedzialne za ochronę środowiska i zdrowia jako za sprawę międzysektorową, dotyczącą wielu dyscyplin; ich odpowiednie obowiązki powinny być dokładnie określone.
4. Każda władza administracyjna i agencja na różnych poziomach, w swojej pracy codziennej winny współdziałać z innymi sektorami w celu rozwiązywania problemów ochrony środowiska i zdrowia.
5. Każdy rząd i władza administracyjna ma obowiązek ochrony środowiska i promowania zdrowia ludzkiego na mocy ich prawa oraz zapewnić tego rodzaju działania poprzez jurysdykcję i kontrolę, aby nie powodować szkód zdrowotnych u ludzi w innych krajach. Ponadto, każdy bierze udział we wspólnej odpowiedzialności za ochronę środowiska globalnego.
6. Każda instytucja społeczna lub prywatna winna ocenić swoje działania i przeprowadzać je w taki sposób, aby chronić zdrowie ludzi przed szkodliwymi skutkami fizycznego, chemicznego, biologicznego, bakteryjnego i społecznego środowiska. Powinna istnieć możliwość rozliczania każdej z tych instytucji z jej działań.
7. Środki przekazu odgrywają kluczową rolę w promowaniu świadomości i pozytywnej postawy wobec ochrony zdrowia i środowiska. Są one powołane do odpowiedniej i dokładnej informacji oraz powinny być zachęcane do efektywnego przekazywania tych informacji społeczeństwu.
8. Organizacje pozarządowe odgrywają także ważną rolę w rozpowszechnianiu informacji w społeczeństwie i w promowaniu świadomości oraz odpowiedzialności społecznej.

REGUŁY POLITYKI SPOŁECZNEJ

1. Dobre zdrowie i dobre samopoczucie wymagają czystego i harmonijnego środowiska, w którym czynniki fizyczne, psychologiczne, społeczne i estetyczne posiadają określoną wagę. Środowisko powinno być uważane za źródło poprawy warunków życiowych i wzrostu dobrego samopoczucia.
2. Preferowanym podejściem winno być promowanie zasady "zapobieganie jest lepsze aniżeli leczenie".
3. Zdrowie każdej jednostki, głównie tej spośród grup podatnych i wysokiego ryzyka, musi być chronione. Główną uwagę należy zwrócić na grupy upośledzone.
4. Działania ukierunkowane na problemy ochrony środowiska i zdrowia winny być oparte na najlepszych osiągalnych informacjach naukowych.
5. Nowe polityki, technologie i osiągnięcia naukowe winny być wprowadzane z rozwagą i nie bez uprzedniej właściwej oceny potencjalnych skutków dla środowiska i zdrowia. Winien istnieć obowiązek wykazania, że nie są ona szkodliwe dla zdrowia i środowiska.
6. Zdrowie jednostek i społeczeństw lokalnych powinno mieć pierwszeństwo w rozważaniach gospodarczych i rynkowych.
7. Pod uwagę powinny być brane wszystkie aspekty rozwoju społeczno-ekonomicznego, które odnoszą się do wpływu środowiska na zdrowie i dobre samopoczucie ludzi.
8. Cały przepływ chemikaliów, materiałów, produktów i odpadów winien być kierowany w taki sposób, aby prowadził do optymalnego wykorzystania źródeł naturalnych i powodował minimalne zanieczyszczenie.
9. Rządy, władze administracyjne i jednostki prywatne winny dążyć zarówno do zapobiegania jak i redukowania niepomyślnych efektów, wytwarzanych przez potencjalnie ryzykowne czynniki oraz zdegradowane środowisko miejskie i wiejskie.
10. Standardy odnoszące się do środowiska wymagają stałego przeglądu, aby stworzyć możliwość korzystania z aktualnej wiedzy na temat przyszłych efektów rozwoju ekonomicznego.
11. Winna być stosowana zasada, że każda instytucja społeczna, jak i prywatna, która powoduje lub może spowodować zniszczenia w środowisku, jest odpowiedzialna za nie finansowo (płaci ten, kto zanieczyszcza).
12. Kryteria i postępowanie oceniające szkody w odniesieniu do środowiska oraz zdrowia ilościowo i na bieżąco, winny być opracowane, a następnie wprowadzone.
13. Polityka gospodarcza i rynkowa oraz programy wspierania rozwoju, które są zdolne do zaatakowania środowiska i zdrowia w innych krajach, winny być zgodne z wszystkimi wyżej wymienionymi zasadami. Niebezpieczny dla środowiska i zdrowia eksport winien być zaniechany.
14. Wspieranie rozwoju winno promować trwały postęp oraz ochronę i poprawę zdrowia ludzkiego oraz jako jedną z jego integralnych części.