Pomimo braku obowiązujących zasad i przepisów, w Polsce dokonano przynajmniej jednego uwolnienia GMO do środowiska. Karp z ludzkimi genami, odpowiedzialnymi za wytwarzanie hormonu wzrostu, od roku 1994 pływa sobie w stawach Instytutu Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej. Instytut ten jest częścią Polskiej Akademii Nauk i znajduje się w Gołyszu koło miejscowości Chybie (woj. bielskie).

Badania nad karpiem transgenicznym rozpoczęto pod koniec lat osiemdziesiątych. Gen ludzki, odpowiedzialny za wytwarzanie hormonu wzrostu, wprowadzono do ikry karpia za pośrednictwem promotora (odpowiednia sekwencja DNA) pobranego od żaby. Obcy gen został użyty w celu przyspieszenia tempa wzrostu karpia, dzięki czemu ma on szybciej dojrzewać. W warunkach polskich osiągnięcie przez karpia dojrzałości trwa zazwyczaj 5 lat.

Obecnie najstarsze karpie transgeniczne liczą sobie trzy lata. Rzeczywiście są one o jakieś 30-40% większe niż karpie naturalne i o około 30% cięższe. Towarzyszy temu jednak widoczne zniekształcenie ciała i brak odporności na choroby.

Mimo że transgeniczne karpie żyją w stawach, zasilanych wodą z Wisły, Instytut jest zdania, że nie mogą one wydostać się na wolność. Filtry, umieszczone u wylotu stawów mają zapobiegać wydostaniu się z nich nawet najdrobniejszego narybku. Co więcej, Instytut twierdzi, że skoro karpie nigdy nie zaaklimatyzowały się w Polsce (pierwsze karpie sprowadzono do Polski w XV w. z Morza Czarnego i Morza śródziemnego), także karp transgeniczny nigdy nie dostosuje się do warunków panujących w Polsce. Instytut zakłada ponadto, że obcy gen nie będzie miał żadnego wpływu na rodzime gatunki zwierząt, takie jak bocian czy kormorany, wydry i bobry, które żywią się mięsem karpia. [10]

Wprowadzenie genów "obcych", takich jak geny odpowiedzialne za produkcję hormonu wzrostu, mogłoby wpłynąć na cały szereg cech osobniczych, takich jak wiek osiągania dojrzałości płciowej oraz osiągana wielkość, wielkość maksymalna, długość życia, siła rozrodcza i liczba potomstwa, które z kolei mogą mieć wpływ na żywotność organizmów i całych populacji. Na przykład zmanipulowane genetycznie ryby mogą konkurować o pożywienie, miejsce do składania ryby i schronienie.