W Ameryce Północnej i Europie Zachodniej zarówno przedstawiciele przemysłu, jak i rządy wiele mówią o potencjalnych korzyściach, gwarantowanych przez rozwój inżynierii genetycznej. Ma to być panaceum, które położy kres głodowi na świecie, zwalczy choroby, oczyści środowisko, jak również zwiększy efektywność przemysłu i produkcyjność lasów, hodowli ryb i gospodarstw rolnych.

Jednak w rzeczywistości większość zastosowań, oferowanych przez naukowców i przemysł, to albo pseudorozwiązania, albo też rozwiązania służące jedynie ich własnym interesom, których motorem jest chęć zysku. Często jest tak, że zastosowania inżynierii genetycznej leczą jedynie objawy o wiele głębszych problemów i przez to nie stanowią w istocie żadnych rozwiązań. Zazwyczaj są to jedynie tzw. "rozwiązania końca rury", tj. wyrafinowane technicznie sposoby usuwania skutków szkód, które już zostały wyrządzone, mimo że prościej i taniej byłoby po prostu nie dopuścić do ich powstania. Produkty inżynierii genetycznej napędzają dalszą produkcję, zapewniając pewnej liczbie prywatnych firm ogromne dochody.