Szanowny Panie Ministrze, Naczelny Ekologu RP,

Przemówiła do mnie idea Taniego Państwa.

Oszczędny jestem, z natury.

Postanowiłem, więc zaoszczędzić wydatków „policjom tajnym jawnym i dwupłciowym” i sam ujawnić wszystkie fakty związane z moją wywrotową i wrogą, dla Najjaśniejszej Rzeczpospolitej, działalnością.

Wszystko zaczęło się trzydzieści lat temu w przedszkolu na warszawskiej Saskiej Kępie. Przy huśtawce dałem się zwerbować białoruskiemu KGB. Przekupili mnie matrioszką, czyli rosyjską kultową zabawką, która składa się z wielu bab w malowanej na wiele kolorów babie. Już wtedy byłem łasy na baby. Nadano mi pseudonim Cichy Don. Zżyłem się z nim, polubiłem nawet, w pewien perwersyjny właściwy agentom obcych wywiadów sposób i do dzisiaj go noszę. Moje pierwsze zadanie polegało na przenoszeniu gąsienic, dżdżownic i ślimaków przez ulicę Francuską na Saskiej Kępie.

Z czasem j rozwinąłem zbrodniczą działalność. Pominę, w mym autodonosie, lata szkolne by zaoszczędzić Panu Ministrowi cennego czasu niezbędnego do walki o drogownictwo i z mym piórem i lutnią pożegluję wprost w lata 80-te.

Wraz z grupa studentów - złoczyńców prowadziliśmy badania nad rozmieszczeniem i liczebnością sów miedzy innymi w Kampinoskim Parku Narodowym.

Były i inne podobnie nikczemne akcje. Ciężko mi jednak o tym mówić odkąd w pełni zrozumiałem swych grzechów ciężar. Jestem zresztą pewien, że Policja posiada już pełne dosje publikacji związanych z tym, jakże antypolskim okresem mojego nędznego życia.

Wynagradzano mnie sowicie w rublach i ruskich pierogach, do których słabości do dzisiaj nie mogę się pozbyć. Z czasem zainteresował się mną MOSAD, CIA, a nawet i bułgarski wywiad.

Instrukcje zostawiano mi pod kamieniem ku czci Profesora J. J Karpińskiego tuż za bramą Rezerwatu Ścisłego Białowieskiego Parku Narodowego. Obecnie to miejsce zwane jest Obszarem Ochrony Ścisłej Białowieskiego Parku Narodowego, co dla ścisłości mojej autolustracji pozwalam sobie przypomnieć. Podaję Panu Ministrowi adres tej skrytki kontaktowej by zaoszczędzić pieniędzy Policji, która to w najbliższym czasie, przy jakże skromnych środkach, będzie musiała zająć się rozpracowaniem siatki innych równie niebezpiecznych agentów

Kupczyłem ochroną przyrody na prawo i lewo. Hańba, hańba, hańba. Wiem, nie ma dla mnie odkupienia ani w życiu doczesnym ani nawet i po mojej nędznej śmierci.

Publikowałem, demonstrowałem, wysyłałem petycje i petycje podpisywałem. Wszystko to, w jakże plugawy sposób, związane było z ochroną dzikiej przyrody w Polsce. O jakże nisko upadłem w swej agenturalnej działalności. Przepraszam Pana Ministra, poniosło mnie.

Po uzyskaniu przez Białoruś czegoś na kształt niezależności, tamtejsze KGB zaczęło wynagradzać mnie w zajączkach. Pięć zajączków za artykuł, dwa zajączki za petycję i jeden za udział w demonstracji na rzecz ochrony dzikiej przyrody. Premię nadal płacono mi jednak w ruskich pierogach. Jestem, bowiem obżartuchem Proszę jednak nie mylić mnie z wykształciuchami. Doktoratu na szczęście nie posiadam.

Mosad, CIA i bułgarski wywiad w latach dziewięćdziesiątych przestały się mną interesować. Zajęte innymi zadaniami. Palestyńczycy, Wojna w Zatoce, Irak, wchodzenie do Unii i inne tego typu głupoty przesłoniły im, bowiem wyższe cele.

W szczytowym momencie mojej wywrotowej działalności prowadziły mnie jednak setki agentów z najwyższej półki, z czego, wstyd się przyznać nawet byłem nawet w jakiś sposób dumny.

Na moją antypolską działalność składa się około 100 publikowanych drukiem tekstów oraz sam już nie wiem ile tekstów zamieszczonych w tak zwanym internecie.

Zwracam się do Wielce Oświeconego Pana Ministra o ojcowską poradę. Jak mógłbym zmazać tę hańbę? Jak naprawić krzywdy, które wyrządziłem mojej Ojczyźnie? Padam Panu Ministrowi do jego Szlachetnych Nóg łkając szczerym szlochem nawróconego zbrodniarza.

tekst: Tomasz Lippoman
zdekonspirowany agent wielu agencji wywiadowczych