EKSPRES REGIONALNY, CZYLI KOLEJ ZA GRANICĄ...

W prawie całych Niemczech pociągi osobowe przyspieszone to podstawa systemu komunikacji regionalnej. Kursują wg taktowanego rozkładu jazdy (w wypadku Frankfurtu: co 30 minut). Zazwyczaj mają za zadanie łączyć miasta 50- i 100-tysięczne z resztą sieci kolejowej. Stawiane są im dość wysokie wymagania: prędkość handlowa wyższa niż samochodu osobowego na tej trasie, klimatyzacja, fotele lotnicze, czystość i komfort (wszystko naturalnie w cenie biletu drugiej klasy), jeszcze wyższy komfort w klasie pierwszej. Noszą nazwy handlowe uosabiające wysoką prędkość handlową, np. na linii z Berlina do Frankfurtu nad Odrą kursują pociągi oznaczone jako InterRegioExpress (IRE). W objaśnieniach do systemu kolejowego DB można znaleźć informację, że IRE ma stanowić „szybki produkt”, łączący kolej dalekobieżną i regionalną w jeden system. Istotnie, pociągi tego typu mają wydłużone relacje i są pociągami osobowymi przyspieszonymi o bardzo wysokim standardzie. Ostatnio, wracając z Magdeburga ekspresem regionalnym linii IRE1, natknąłem się na zamontowane w wagonach bezprzedziałowych drugiej klasy ekrany ciekłokrystaliczne, wyświetlające program telewizji pokładowej pociągu. System ten nazywa się InfoMobil Plus i ma zostać zastosowany we wszystkich pociągach osobowych przyspieszonych typu IRE i RE. Ekrany pokazują położenie pociągu na trasie, pogodę, zapowiedzi filmów w kinach, krótkie filmy krajoznawcze, itd. Sprawdziłem. W całym składzie pociągu, złożonego z dwupiętrowych, nowoczesnych i klimatyzowanych wagonów bezprzedziałowych drugiej i pierwszej klasy, znajdowały się ekrany ciekłokrystaliczne. PKP jeszcze dzieli przepaść do osiągnięcia choćby zwykłej czystości w pociągu, nie wspominając o takich cudach, jak telewizja pokładowa...
Oprócz tego, oddzielną kategorię pociągów stanowią RegionalExpress (RE), również osobowe przyspieszone, ale o nieco niższym standardzie i krótszych relacjach. Kursują w stałych częstotliwościach – co 30 lub 60 minut, łącząc większe ośrodki regionu. Ich rozkład jazdy wygląda dość interesująco – od jednego większego miasta do drugiego zatrzymują się na każdej stacji, a następnie nie zatrzymują się przez jakieś 50-30 km, dzięki czemu osiągają wysoką prędkość, równą mniej więcej polskim pociągom pospiesznym. W wypadku Frankfurtu nad Odrą, z dwóch pociągów na godzinę, jeżdżących do Eisenhuettenstadt, jeden zatrzymuje się na wszystkich stacjach i przystankach osobowych, a drugi nie zatrzymuje się na stacjach pośrednich, stając się pociągiem pospiesznym, aby na dalszym odcinku relacji stać się na powrót osobowym. Zazwyczaj obsługa mniejszych stacji i przystanków osobowych następuje co godzinę lub dwie, co drugim składem pociągu na danej linii. RegionalBahn jest z kolei ofertą podstawową regionalnej obsługi połączeń kolejowych w terenie. Dobrym przykładem jest, jadący niecałe półtorej godziny, pociąg typu RegionalBahn z Berlina Lichtenberg do Kostrzyna nad Odrą. Zadaniem RegionalBahn jest efektywne połączenie Regionu z Centrum. Innym zadaniem jest dostarczenie pasażerów do linii szybkich połączeń regionalnych typu IRE lub RE. Otóż pociąg RegionalBahn (kolei regionalnej) do Kostrzyna kursuje co 60 minut i również część stacji jest obsługiwana co 2 godziny. W ten sposób pociąg na tej trasie osiąga prędkość polskiego pospiesznego, poza tym oferuje oczywiście o wiele wyższy standard podróży. Na odcinku od stacji Straussberg jest zdublowany przez linię szybkiej kolei miejskiej, tak więc odpada kolejna część stacji do obsługi. Ta kolej regionalna jest po prostu skrzyżowaniem pospiesznego i osobowego. Mimo wszystko, jest to podstawowa oferta kolei niemieckich. Zwykłe pociągi osobowe, w sensie tych zatrzymujących się na każdej stacji, są raczej rzadkie i zdarzają się na dalekiej prowincji, ziszczając się głównie w kształcie autobusów szynowych (wagonów motorowych). Podstawą systemu jest kolej regionalna oraz pociągi typu IRE/ RE. Wszystkie one cechują się wysoką prędkością handlową, co przekłada się też na liczbę pasażerów, których Deutsche Bahn przewozi bez porównania więcej.
Podam przykład. Ostatnio podróżowałem ze Szczecina do Berlina. Pociąg typu RegionalBahn pokonał ten dystans w 1h 53 min. Zwykły pociąg osobowy, możnaby stwierdzić, ale jaka szybkość! W Polsce za taką podróż zapłaciłbym nie jak za pociąg osobowy, ale jak za InterCity, bo PKP na pewno tak nazwałyby pociąg o takiej prędkości handlowej i takim standardzie (miła obsługa w mundurkach, zapowiadanie stacji, kliniczna czystość, superczysta toaleta, lotnicze fotele).
Gdzie my jesteśmy z naszą koleją!