MINISTRZE, DZIĘKUJEMY!

LIST OTWARTY
Szanowny Panie Ministrze,

Koalicja na rzecz Ochrony Puszczy Białowieskiej pragnie wyrazić swoją wdzięczność za decyzję Pana Ministra o przyjęciu projektu rozporządzenia Rady Ministrów ws. Białowieskiego Parku Narodowego, podjętą 23.2. br., otwierającą drogę do objęcia ochroną prawną całej Puszczy Białowieskiej. Akt ten, od lat oczekiwany przez setki tysięcy Polaków, wiele polskich i międzynarodowych organizacji, jest szansą nawiązania do tradycji poszanowania najświetniejszych pomników naszego historycznego dziedzictwa. Takim pomnikiem jest Puszcza Białowieska, która swoją sławę zawdzięcza mądrej i konsekwentnej ochronie przez władców I Rzeczypospolitej.
Decyzja o powiększeniu Białowieskiego Parku Narodowego na obszar całej Puszczy ma też wymiar symboliczny. Podjęta na koniec XX w., w którym Puszcza Białowieska dzieliła tragiczne losy ludzi, decyzja ta stanowi godny wkład polskiego Rządu na poczet nowych, lepszych czasów nacechowanych harmonią i odpowiedzialnością. Rozporządzenie ws. Białowieskiego Parku Narodowego otworzy jednocześnie nowe perspektywy rozwoju przed miejscową ludnością, doświadczoną skutkami ekonomicznego i cywilizacyjnego zapóźnienia charakterystycznego dla obszarów „ściany wschodniej”. Decyzja Pana Ministra stanowi istotny element zainicjowanego przed dwoma laty programu „Kontrakt dla Puszczy Białowieskiej"� zakładającego, iż kosztami ochrony Puszczy nie może być obciążona ludność miejscowa. Zgodnie z tym założeniem, gminy puszczańskie już otrzymują wysokie dotacje z budżetu państwa.
Jako uczestnicy długotrwałego procesu prowadzącego do przyjęcia rozporządzenia, zdajemy sobie sprawę z ogromu wysiłku podjętego przez Ministerstwo oraz towarzyszących tej pracy trudności. Dlatego prosimy Pana Ministra o przekazanie również wyrazów naszej wdzięczności Panu Januszowi Radziejowskiemu, Podsekretarzowi Stanu, Głównemu Konserwatorowi Przyrody oraz Panu Marianowi Cieślakowi, Dyrektorowi Departamentu Leśnictwa, Ochrony Przyrody i Krajobrazu, którzy nie szczędzili trudu, aby zrealizować obietnice dotyczące Puszczy Białowieskiej, zapisane w umowie koalicyjnej z 1997 r.
Jesteśmy głęboko przekonani, iż u podstaw podjętej decyzji leży zarówno polska racja stanu, jak i dogłębna analiza wizji rozwoju regionu Puszczy Białowieskiej, dla którego dotychczasowy model gospodarki dawno wyczerpał swoje możliwości. Wierzymy, że widoczny rozwój puszczańskich gmin, potwierdzający słuszność decyzji Pana Ministra, będzie największym źródłem Pańskiej satysfakcji.

Z wyrazami szacunku,


w składzie: Towarzystwo Ochrony Puszczy Białowieskiej, Komitet Ochrony Orłów, Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków, Polski Klub Ekologiczny – Sekcja Parków Narodowych, Polskie Towarzystwo Przyjaciół Przyrody PRO NATURA, Północnopodlaskie Towarzystwo Ochrony Ptaków, Stowarzyszenie dla Natury WILK, Stowarzyszenie „Zespół Akarologiczny”

Zwracam się z prośbą o rozpowszechnienie powyższego listu!
Jednocześnie chciałbym z przykrością poinformować o intensywnej kampanii dezinformacji prowadzonej obecnie na szeroką skalę przez prasę regionalną. Jej celem jest wywołanie niepokoju społecznego.
W sierpniu ubr. samorządy jak i wszystkie pozostałe strony „Kontraktu dla Puszczy Białowieskiej” zostały poproszone o składanie propozycji do projektu o powiększeniu Parku. O ile mi wiadomo, z tej propozycji nie skorzystały. Jednak zapisy projektu rozporządzenia RM uwzględniają potrzeby miejscowej ludności (dostęp do drewna, możliwość zbioru jagód, grzybów, poroży jeleni, itp.). Kilka puszczańskich gmin już otrzymało z budżetu państwa dotacje w wysokości ok. 10 mln zł na inwestycje proekologiczne w zeszłym roku, a w roku bieżącym obiecano im dalsze 6 mln. Czy są jakieś wiejskie gminy, które otrzymały podobną pomoc tylko dlatego, że są biedne (bialowieskie do najbiedniejszych nie należą)? Obecnie udział subwencji i dotacji z budżetu państwa wynosi ponad 50% dochodów tych gmin. Czy zablokowanie powiększenia parku jest sposobem na utrzymanie, czy podniesienie tego wskaźnika? Koalicja skupia 8 pozarządowych krajowych organizacji ekologicznych, od lat zaangażowanych w kampanię na rzecz objęcia ochroną prawną całej Puszczy Bialowieskiej.
23.2. br. Min. Środowiska, A. Tokarczuk przyjął projekt powiększenia Bialowieskiego Parku Narodowego z dniem 1.1.2001. Projekt jest obecnie na etapie uzgodnień międzyresortowych. O powiększenie BPN na obszar całej Puszczy Bialowieskiej upomniało się dotąd ok. 500 tys. osób. Z takim samym apelem występowały wszystkie krajowe oficjalne gremia zajmujące się ochroną przyrody (m.in. Państwowa Rada Ochrony Przyrody, Polska Akademia Nauk, Polski Komitet Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody IUCN), jak również wiele międzynarodowych organi-zacji, jak Światowy Fundusz na rzecz Dzikiej Przyrody (WWF), BirdLife International, i inne. W obronie Puszczy występowali m.in. Czesław Miłosz i Ryszard Kapuściński.
Jakkolwiek powiększenie Parku leży jedynie w gestii Rządu RP (chodzi o zmianę statusu prawnego terenu należącego w 100% do skarbu państwa), towarzyszy mu znaczna pomoc finansowa państwa w celu ułatwienia restrukturyzacji zbiedniałym lokalnym społecznościom. W ramach rządowego programu „Kontrakt dla Puszczy Bialowieskiej” puszczańskie gminy już otrzymały wsparcie wysokości ok. 15 mln PLN na niezbędne inwestycje proekologiczne oraz na wypracowanie modelu restrukturyzacji i zrównoważonego rozwoju.
Powiększony Park będzie przyjazny miejscowej ludności, która będzie mogła zaopatrywać się w drewno (pochodzące z nieodzownych zabiegów renaturalizacyjnych) oraz będzie miała prawo do zbioru grzybów, jagód, ziół i poroży jeleni – gwarantuje to przyjęty przez Ministerstwo Środowiska projekt.
Przygotowanie projektu rozporządzenia poprzedziła prawie dwuletnia praca wielostronnej komisji, powołanej w 1998 r. w celu opracowania strategii ochrony Puszczy Bialowieskiej. W pracach komisji uczestniczyli: przedstawiciele Ministerstwa, Województwa Podlaskiego, Samorządów gmin Puszczy Białowieskiej, Białowieskiego Parku Narodowego, Lasów Państwowych, organizacji pozarządowych. Do października ‘99 członkowie komisji mogli przedłożyć własne propozycje dotyczące kształtu rozporządzenia.