NOWATORSKIE KIERUNKI W OCHRONIE PRZYRODY A MĄDROŚĆ STAROŻYTNAr

Resort środowiska i Lasy Państwowe oba w jednym Ministerstwie Środowiska – wprowadzają w ostatnim czasie wiele nowatorskich rozwiązań w ochronie przyrody. Rozwiązania te są tak unikatowe, że wśród bardziej zachowawczych obywateli budzą sprzeciw, choć nie powinny. Chiński mistrz Lao Tsy, autor księgi mądrości Tao te king już przed wiekami pouczał, że zbyt ostry miecz szybko się tępi, a słowa prawdy są paradoksem.

Właśnie wzorując się na starodawnych mądrościach taoistycznych przedstawiciele resortu środowiska przekonują obywateli, że najlepszą formą ochrony szczytów Tatr przed nadmierną penetracją turystyczną jest dwukrotne zwiększenie przepustowości kolejki linowej na Kasprowy Wierch. Jest to rozwiązanie nowoczesne – zapewniają pracownicy Ministerstwa Środowiska, bo ruch turystów będzie monitorowany. Z tych samych powodów ochroną żubrów w Puszczy Białowieskiej mają się zająć myśliwi. Czynna ochrona przyrody, dopasowana do gospodarki rynkowej, polegająca na strzelaniu do żubrów jest bardzo nowoczesnym rozwiązaniem, bo za zarobione pieniądze – zdaniem podsekretarza stanu w rzeczonym ministerstwie – będzie można te żubry chronić „jak własne dzieci”.
Z kolei leśnicy podjęli się ogromnej pracy edukacyjnej, której zadaniem jest wytłumaczenie laikom, że ochrona przyrody polega na wycinaniu drzew. Czym starsze drzewo się wytnie – tym dla przyrody lepiej. Mistrz Lao Tsy pisał, że wielkie drzewo łatwo łamie wiatr, podczas gdy cienka trawa tylko się ugina. Idąc tropem wielkiego chińskiego mistrza leśnicy postanowili dać szansę dla życia młodym drzewom i znieść moratorium na wycinanie ponadstuletnich drzew w Puszczy Białowieskiej. Dzięki takiej nowoczesnej formie ochrony przyrody nie będzie się marnowała na pniu wspaniała okleina dębowa, a zarazem młodzież leśna w postaci siewek grabów, klonów, świerków czy lip nie będzie ulegała swoistej „aborcji” – jak niewycinanie starych drzew nazwał jeden z puszczańskich nadleśniczych.
Te nowatorskie rozwiązania w ochronie przyrody wymagają jeszcze semantycznych dopracowań: należy usunąć z programów szkolnych takie słowa jak „wyrąb”, „wycinka”, „zniszczenie” i zastąpić je, zgodnie z duchem czasu, pojęciami nowoczesnymi: „pielęgnacja”, „ochrona” i „rozwój”, bo przecież rozwój musi być!