POLSCY ZIELONI WSPÓLNYM GŁOSEM W OBRONIE PRZYRODY! OŚWIADCZENIE SYGNATARIUSZY „POROZUMIENIA DLA DZIKIEJ PRZYRODY”

11.11.2000 w Bielsku-Białej spotkali się sygnatariusze „Porozumienia dla dzikiej przyrody” w celu omówienia sytuacji w ochronie przyrody w Polsce. Poniższe oświadczenie zostanie przekazane ministrowi środowiska, politykom, środkom przekazu:

• Sygnatariusze „Porozumienia” wyrażają sprzeciw wobec rozmijania się oczekiwań społecznych (wyrażonych w najnowszych badaniach CBOS dotyczących parków narodowych) z obecną polityką w dziedzinie ochrony przyrody. Najwyższe zaniepokojenie budzą cytowane w prasie wypowiedzi ministra środowiska na temat parków narodowych i merkantylnego traktowania przyrody.
• Przyroda jest najwyższym, ogólnonarodowym dobrem. Państwo nie może uciekać od odpowiedzialności za ogólnonarodowe dobro jakim jest przyroda, szczególnie w parkach narodowych. Pozostawianie kwestii tworzenia, powiększania i likwidacji parków narodowych w rękach lokalnych samorządów jest ucieczką od odpowiedzialności za to wspólne dobro.
• Proponowane w nowelizowanej ustawie o ochronie przyrody zapisy dające we wszystkich kwestiach ochrony przyrody prawo weta lokalnym samorządom jest wyrazem źle pojętej idei demokracji i przekreśla ideę ochrony przyrody jako dobra ogólnonarodowego.
• Rola samorządów powinna być opiniodawcza, a rolą państwa jest ogólnokrajowa strategia ochrony przyrody jako dobra wyższego i zapewnienie, w ramach środków budżetowych, odpowiednich kwot na tę ochronę i ewentualne rekompensaty dla społeczności lokalnych. Niedopuszczalne są oszczędności czynione kosztem ochrony wartości przyrodniczych.
• Sygnatariusze ogólnopolskiego „Porozumienia” wyrażają sprzeciw wobec stanowiska Komisji Ochrony Środowiska Senatu RP, z dnia 4 października 2000 r. wnioskującego m.in. o wyjęcie spod ochrony wielu gatunków chronionych takich jak wilk, jastrząb gołębiarz, błotniak stawowy, myszołów i wiele innych, a także o redukcję „zwierząt dziko żyjących, szczególnie dziko żyjących gatunków, które stanowią zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa człowieka”. Człowiek jest częścią przyrody i nie może być przez nią zagrożony. To człowiek poprzez niewłaściwą gospodarkę i lekceważenie praw przyrody doprowadza do konfliktów, które powinien rozwiązywać w inny sposób niż redukcja gatunków.

• Wzywamy wszystkich, którym bliska jest dzika przyroda do publicznego wyrażenia swojego sprzeciwu, do protestów wobec obecnej polityki państwa, osłabiania roli parków narodowych, nieliczenia się z głosami przyrodników i wobec aroganckich pomysłów parlamentarzystów.
• Domagamy się także bezwzględnego respektowania prawa w zakresie ochrony przyrody. Przypadki łamania prawa mają miejsce w parkach narodowych (tzw. „Porozumienie” dotyczące Tatrzańskiego Parku Narodowego pozbawione jest podstaw prawnych), w innych miejscach cennych przyrodniczo (pomimo decyzji NSA na Pilsku funkcjonuje nielegalny wyciąg) i w stosunku do ochrony przyrody w ogóle (pomimo zakazu hodowli dziko żyjących zwierząt – z wyjątkiem bażanta – sąd zarejestrował stowarzyszenie hodowców jeleniowatych). Przykłady jawnego łamania prawa zarówno przez administrację jak i obywateli można by mnożyć.