PRACOWNIA LITERACKA ARKADEGO FIEDLERA

W Puszczykowie znajduje się muzeum Pracownia Literacka Arkadego Fiedlera. Jest to jedno z niewielu muzeów, które rozwija się i ciągle przejawia nowe inicjatywy. Powstało ono w 1974 r., tak więc w tym roku mija 30 lat istnienia placówki. Znajduje się w nim wiele interesujących i godnych podziwu eksponatów. Muzeum to jest prowadzone przez synów Arkadego Fiedlera (żył w la-tach 1894 – 1985; był pisarzem, autorem popularnych reportażowych opowieści podróżniczych: Ryby śpiewają w Ukajali, Kanada pachnąca żywicą oraz o tematyce wojennej np. Dywizjon 303), Marka i Arkadego Radosława Fiedlerów.

Inicjatywa powstania tego muzeum wynikła w naturalny sposób z zainteresowań oraz podróżniczego trybu życia Arkadego Fiedlera. Do licznych eksponatów zaliczają się rzeźby różnych kultur, które nie stanowią dla siebie wzajemnego kontrastu, ale uzupeł-niają się w pełnej harmonii. Ktoś nazwał to miejsce ogrodem tolerancji. Niedaleko od wejścia do muzeum znajduje się drogowskaz z kilkudziesięcioma tabliczkami informującymi o jego odległości do miejsc, w których bywał podróżnik. Wśród eksponatów znajdują się m.in. zasuszone monstrualne pająki ptaszniki, motyle morpho oraz preparowane przez Hibarów, zminiaturyzowane ludzkie głowy, przywiezione kiedyś przez Fiedlera. W ogrodzie tym jest nawet metalowa piramida Cheopsa w skali 1:23, betonowy sfinks, posąg tolteckiego wojownika i głowa meksykańskiego Olmeka.
W 2001 r. w dolinie Bamjan w Afganistanie Talibowie zniszczyli posąg Buddy. W najbliższym czasie ma powstać zmniejszona kopia 53 metrowego posągu, zostanie ona kolejnym eksponatem w muzeum. Autorem rzeźby będzie Zygmunt Konarski, autor więk-szości rzeźb i posągów w tym ogrodzie. Posąg do złudzenia ma przypominać oryginalną rzeźbę. Konstrukcja będzie składała się z 10 tys. cegieł, a powleczona zostanie uszlachetnionym betonem.
W piwnicy sąsiedniego budynku powstało osobne muzeum – Tajemniczy Świat Indian, którego autorem jest Radosław Fiedler, wnuk podróżnika. Przed skarbcem Inków znajduje się posąg Corteza, jest także postać Kolumba.
A teraz ciekawostka: indiański wódz Szalony Koń podczas pierwszej wielkiej wizji ujrzał swą przyszłość – przyszłość wielkiego wodza i niezwyciężonego wojownika, którego największą porażką będą indiańscy zdrajcy, niedawni kompani w walce, ci którzy wyprą się własnej krwi. Po kilku latach opowiadając swą wizję ojcu, wspomniał o dodatkowym szczególe – za uchem zwisał mu talizman – mały brązowy kamyk. Ojciec natychmiast sporządził takowy wisiorek. Szalony Koń zawsze nosił przy uchu kamyk, a gdy biali ludzie pytali o jego znaczenie, odpowiadał zawsze: Kiedyś powrócę w tym kamieniu. Szalony Koń zginął od zdradzieckiego ciosu, zwabiony podstępnie do celi. Było to 6.9.1877.
Co ciekawe Korczak Ziółkowski, rzeźbiarz, który podjął się stworzenia w amerykańskich górach wielkiego pomnika, przedstawiającego Szalonego Konia, siedzącego na rumaku z ręką wskazującą do ataku, urodził się 6.9.*)
W Muzeum również znajduje się rzeźba Szalonego Konia, do której dołączył Siedzący Byk, którego wyrzeźbił Aleksander Matuszak. W planie jest także umieszczenie grobowca indiańskiego. Grobowiec ten ma wzorować się na słynnym grobowcu Pacala w Palengue z kultury Majów.
*) Wdowa Ruth Ziółkowski i dzieci po zmarłym w 1982 r. amerykańskim rzeźbiarzu polskiego pochodzenia Korczaku Ziółkowskim kontunuują zapoczątkowaną w 1948 r. budowę gigantycznego pomnika i centrum Szalonego Konia w Black Hills, w Dakocie Pd. (niedaleko Mt. Rushmore z głowami 4 prezydentów USA).