STANOWISKO RUCHU WYZWOLENIA ZWIERZĄT Z WROCŁAWIA WOBEC PRZETRZYMYWANIA ZWIERZĄT W CYRKACH

Nie protestujemy przeciwko istnieniu cyrków, tylko sprzeciwiamy się wykorzystywaniu w nich dzikich zwierząt, które nigdy nie oswajają się ze swoją niewolą. Ich genetyczna konstrukcja, a więc wzory zachowania są takie same jak zwierząt dzikich tego samego gatunku w naturalnym środowisku. Życie w cyrku tylko zakłóca te wzory, ale nigdy ich nie zmienia. Uważamy, że tylko psy i konie, jako zwierzęta udomowione, mogą brać udział w występach cyrkowych.

WARUNKI ŻYCIA
Pomieszczenia cyrkowe są bardzo małe i na dłuższy czas zupełnie nieodpowiednie. Zwierzęta narażone są na stresy spowodowane częstymi hałasami, przeprowadzkami i światłami. Trzymane są w izolacji i odosobnieniu od przedstawicieli swojego i innych gatunków. Zwierzęta wychowywane i tresowane w cyrkach mają trudności z rozmnażaniem się, a nawet gdy mają potomstwo, to wykazują skłonności do lekceważenia go lub atakowania.
PODRÓŻ
Zwierzęta cyrkowe przewożone są z miasta do miasta w przyczepach samochodowych. Są to pojazdy, na ogół zbyt małe, stare, zepsute i zardzewiałe, w których zwierzęta spędzają większą część swojego życia, nie tylko w czasie podróży.
POZA ARENĄ
Oprócz krótkiego czasu, kiedy zwierzęta znajdują się na arenie przetrzymuje się je w ciasnych klatkach i w specjalnych wagonach. Miejsca uwięzienia zwierząt nie pozwalają na zaspakajanie wrodzonej ciekawości, chęci do zabawy; jedyne co mają do roboty, to wegetowanie. Niektóre zwierzęta są spętywane łańcuchami i chociaż często są one pokryte gumą, zwierzęta ponoszą rany na skutek długotrwałego przebywania na uwięzi.
NIENORMALNE ZACHOWANIA
Wśród zwierząt trzymanych w niewoli zaobserwować można nienormalne zachowania. Rezultatem tego może być zamknięcie się w sobie i oderwanie od rzeczywistości. Zaobserwować można takie zachowania jak: kołysanie się, ssanie kciuka, chowanie się do kąta, kurczowe obejmowanie się, a nawet autoagresję.
UWIĘZIENIE
Na wolności zwierzęta żyją w środowisku o dużej złożoności. Ich życie regulowane jest i kształtowane przez naturalne elementy ich otoczenia. Roślinność, woda, dostęp do pożywienia, sezonowe zmiany i światło, powiększają nieskończoną różnorodność ich życia na wolności.
TRESURA ZWIERZĄT
Metody tresury, które są najbardziej dyskusyjną stroną tego problemu uważane są za zawodowy sekret treserów. W wyniku zainteresowania tresurą zwierząt, coraz częściej do opinii publicznej przedostają się informacje o okrutnych metodach stosowanych przez treserów. Do bicia zwierząt po nosie używa się metalowych prę-ów, stosowane są baty i szpikulce, płonące obręcze, elektrowstrząsy, rozżarzone płyty, na których uczy się zwierzęta tańczyć oraz narkotyki.
Obserwowanie tresury zwierząt jest szkodliwe społecznie, zwłaszcza dla dzieci, które wychodzą z przedstawienia w przekonaniu, że człowiek może zwierzęta wykorzystywać nawet do celów rozrywkowych.
Przetrzymywanie zwierząt w cyrkach traci w dzisiejszych czasach wszelkie walory edukacyjne. Dzieci zapraszane do cyrku nie wiedzą, co poprzedza występy zwierząt na barwnej, błyszczącej reflektorami arenie. Wszystko co dziecko może zobaczyć, to rozmiar, kształt i kolor zwierząt. Ich zachowanie, stosunki w stadzie, instynkt łowiecki, zachowanie rodzinne, zdobywanie pożywienia, wszystkie te aspekty zachowania zwierząt, które czynią dany gatunek unikalnym i interesującym, nie są do zobaczenia w cyrku. Psycholodzy zwracają uwagę na negatywny wpływ pokazów cyrkowych, mogących stanowić zachętę do bezmyślnego okrucieństwa i katownia zwierząt w imię rozrywki.
Nie ma dobrych cyrków, ponieważ przez swoją naturę nie mogą zapewnić zwierzętom koniecznych warunków biologicznych i różnorodnych sposobów życia. Zwierzęta cyrkowe trzymane są w izolacji, mają nieodpowiednie dla naturalnych ruchów pomieszczenia oraz zmuszane są do zmiany swego biologicznego rytmu. Należy zdać sobie sprawę z tego, że idąc do cyrku idziemy się śmiać z niedoli i cierpienia zwierząt.