ZWIERZĘTA TOWARZYSZĄCE I BEZDOMNE A ZNOWELIZOWANA USTAWA O OCHRONIE ZWIERZĄT

W ostatnich dniach sierpnia opublikowana została w Dzienniku Ustaw znowelizowana ustawa o ochronie zwierząt. Dla wielu osób, które brały udział w pracy nad ustawą jest oczywiste, że największym jej dramatem jest art. 33a ust. 3., który mówi, że „Zdziczałe psy i koty przebywające bez opieki i dozoru człowieka na terenie obwodów łowieckich w odległości większej niż 200 m od zabudowań mieszkalnych i stanowiące zagrożenie dla zwierząt dziko żyjących, w tym zwierząt łownych, mogą być zwalczane przez dzierżawców lub zarządców obwodów łowieckich”. Artykuł ten, przeforsowany przez silne lobby myśliwych, powinien zostać jak najszybciej znowelizowany.

Poza bardzo kontrowersyjnym artykułem 33a, ustawa przynosi nowe zapisy korzystne dla zwierząt towarzyszących. Pierwszy z nich to art. 11a: „1. Rada gminy może w drodze uchwały przyjąć program zapobiegający bezdomności zwierząt obejmujący w szczególności: 1) sterylizację albo kastrację zwierząt, 2) poszukiwanie nowych właścicieli dla zwierząt, 3) usypianie ślepych miotów. 2. Koszty realizacji programu, o którym mowa w ust. 1 ponosi gmina."
Po raz pierwszy w polskim ustawodawstwie pojawił się zapis o sterylizacji! Wskazanie na konkretne sposoby przeciwdziałania bezdomności zwierząt upoważnia i zachęca rady gmin do zaplanowania odpowiedniego budżetu, który i tak w wielu gminach przeznaczany był na utrzymanie schronisk. Dla ludzi ochrony zwierząt jest jasne, że wskazane w ustawie sposoby takie jak sterylizacja albo kastracja i adopcja zwierząt stanowią w sytuacji zwiększającej się z roku na rok liczby bezdomnych psów najlepsze rozwiązanie w zapobieganiu bezdomności zwierząt. Artykuł nawiązuje bezpośrednio do wniosków z Raportu Głównego Inspektoratu Weterynarii za rok 2000/2001. Dane z raportu dobitnie wskazują na zasadność tego zapisu. W 2000 roku w polskich schroniskach poddano sterylizacji 4 655 psów i 2 588 kotów, co stanowi odpowiednio jedynie 6,4% i 16,3% zwierząt, które przebywały w schroniskach.
Za bardzo pozytywne, łagodzące przynajmniej częściowo skutki trzymania zwierząt na uwięzi należy uznać dodanie w art. 6, ust. 2 pkt 14 i 15, które stanowią, że również, „14) trzymanie zwierząt na uwięzi, która powoduje u nich uszkodzenie ciała lub cierpienie oraz nie zapewnia możliwości niezbędnego ruchu” i „15) organizowanie walk zwierząt.” jest znęcaniem się nad zwierzętami i dlatego, zgodnie z art. 35 Ustawy, jest przestępstwem (a nie wykroczeniem). Oczywiście przyszłość to całkowite uwolnienie zwierząt od uwięzi, z wyjątkiem czasu pracy lub towarzyszenia człowiekowi przy specjalistycznych czynnościach..
Należy wspomnieć także art. 29 ust. 1a, który stanowi, że „zabrania się używania do doświadczeń i testów zwierząt nie pochodzących z hodowli zwierząt laboratoryjnych” oraz ust. 1b, w którym „zabrania się używania do doświadczeń zwierząt bezdomnych”.
Podsumowując, nowelizacja ustawy o ochronie zwierząt stanowi mały, ale znaczący krok naprzód w odniesieniu do zwierząt towarzyszących. Należy jednak już teraz przystąpić do kampanii przeciw zapisowi art. 33. oraz podjąć prace mające na celu dalsze doskonalenie prawa w zakresie humanitarnej ochrony zwierząt.

Izabella Szolginia                                                                                                                                     Ewa Gebert

Izabella Szolginia, Ewa Gebert