Strona główna 

ZB nr 7(13)/90, lipiec '90

Przedstawiamy apel z konferencji w Bergen, maj 1990, w której wzięło udział ponad 500 uczestników różnych ruchów społecznych z ponad 40 krajów. Poniżej teksty uczestników spotkania - refleksja Macieja Twory i relacja Joanny Miczek

SOLIDARNOŚĆ W RÓWNOŚCI, EKOLOGII I ROZWOJU
- APEL NA RZECZ DZIAŁANIA

SEED PRZECIWKO CHCIWOŚCI

Niniejszym zobowiązujemy się pracować na rzecz egalitarnego i ekologicznego rozwoju opartego na solidarności. Nasz świat znajduje się w punkcie krytycznym. Nie ma czasu do stracenia. Stopniowo globalne zniszczenia środowiska, wzrastająca niesprawiedliwość społeczna i zwiększająca się nierówność pomiędzy ludźmi Północy i Południa są jasnymi symptomami: kryzys już istnieje. Dla rozwiązania go niezbędne jest atakowanie przyczyn, a nie tylko symptomów.
Historyczna odpowiedzialność za ten kryzys spoczywa na uprzemysłowionej części świata. Ona to wykorzystywała i nadal eksploatuje Trzeci Świat oraz wyczerpuje zasoby naturalne. Na takiej niezrównoważonej podstawie powstaje ogromne bogactwo. Tak rozrzutne i marnotrawne społeczeństwo stało się modelem lansowanym przez polityków i siły ekonomiczne na Południu, Wschodzie i Zachodzie.
Sektor militarny zajmuje aktualnie nie eksploatowane dotychczas zasoby. Rozwój zbrojeń, sprzedaż broni dla krajów południowych prowadzona przez kraje rozwinięte powoduje, iż margines bezpieczeństwa świata zawęża się coraz bardziej. Musimy wyzwolić wszystkie intelektualne, ekonomiczne i technologiczne zasoby i wykorzystywać je dla zapewnienia bezpieczeństwa społecznego i naturalnego środowiska. Nie możemy uważać Rozbrojenia, Ekologii, Rozwoju i Społecznej Sprawiedliwości za odrębne problemy.
Ostatnie zmiany w Europie Wschodniej wskazują, iż skamieniałe struktury społeczne upadły. Istnieje natomiast ryzyko, że region wschodni podąży drogą Zachodu. Zaistniałe zmiany stwarzają jednak możliwości i rzucają wyzwanie stworzenia całkowicie odmiennego modelu społeczeństwa. Istotną rzeczą jest, abyśmy zmienili Zachodnią drogę rozwoju. Aby to uczynić trzeba, poza innymi kwestami, podjąć konkretne działania w celu stworzenia niskoenergetycznego społeczeństwa wykorzystującego odnawialne źródła energii, znalezienia alternatywnych środków transportu dla prywatnych samochodów i zaniechanie wykorzystywania energii nuklearnej.
Musimy całkowicie zmienić ekonomiczny porządek świata i spowodować odwrót od dominacji Zachodu nad całym światem. Kryzys zadłużenia, który można nazwać wojną długów z biednymi ludźmi Trzeciego Świata znacznie zwiększa problemy środowiskowe i społeczne Południa. Wierzymy w to, że istnieją zasoby umożliwiające przyzwoite życie i lepszą przyszłość dla wszystkich. Poza innymi ogromne zasoby wykorzystywane przez sektor militarny mogą i powinny być przeznaczone dla utrzymania życia.
Nie jest tajemnicą jak to osiągnąć. Wiedzę tę posiadają zwykli ludzie na całym świecie - możemy słuchać i uczyć się od siebie nawzajem, nie zważając na granice geograficzne i kulturowe. Wiele możemy nauczyć się od społeczności przetrwałych w Azji, Ameryce Łacińskiej, Afryce i innych częściach świata.
Wierzymy, że obecny układ sił w świecie nie jest odpowiedni do zwalczenia kryzysu. Z naszych doświadczeń wynika, iż rządy nie podejmują rozstrzygających działań. Tylko reagują - bardziej słowem niż czynem - gdy pojawiają się naciski z dołu. Przykładem tego jest obecna konferencja ministerialna na temat środowiska i rozwoju w Bergen, maj 1990. Z tej konferencji pochodzi deklaracja, nie zobowiązująca rządów do podjęcia wystarczających kroków w celu stworzenia społeczeństwa nie ingerującego w środowisko naturalne.
Nieefektywne działania części rządów i środowisk przemysłowych spowodowały podjęcie wyzwania i odpowiedzialności przez powszechne ruchy społeczne powstałe spontanicznie. Musimy być silni do podejmowania decyzji o naszym życiu, zarówno indywidualnym jak i społecznym. Nie godzimy się na bycie biernymi konsumentami dóbr, ani na "ochronę środowiska", którą zajmują się tylko eksperci, jako substytut odpowiedzialności każdego z nas.
Zamiast odgórno-oddolnych inicjatyw będziemy bronić i wzmacniać samoodpowiedzialność środowisk lokalnych oraz walczyć o powszechną kontrolę nad zasobami naturalnymi. To jest kluczowe zagadnienie dla przyszłego społeczeństwa.
Działamy w różnych grupach i ruchach społecznych na różnych kontynentach i w odmienny sposób rozwiązujemy różne problemy. Nie ma uniwersalnego sposobu, jest ich wiele. W tej wielości jest nasza siła. Prawdziwą ideą towarzyszącą konferencji SEED (Solidarity for Equality Ecology & Development) w Bergen, maj 1990 jest nie tylko połączenie sił wielu ruchów i grup społecznych, ale też spowodowanie aby współpracowały ona w każdym społeczeństwie dla wspólnego dobra.
Będziemy kontynuować tworzenie i wzmacnianie sieci współpracy na wszystkich poziomach, wymianę informacji i pomysłów, będziemy łączyć nasze grupy i wspólnie tworzyć nowe.
Ucząc się od natury mamy różnorodne programy działania, inspirujemy się nawzajem w pomysłach i działaniu bez granic:
A teraz do dzieła!

SOLIDARNOŚĆ W RÓWNOŚCI, EKOLOGII I ROZWOJU
SEED PRZECIWKO CHCIWOŚCI

tłum.Grażyna Skoczylas




ZB nr 7(13)/90, lipiec '90

Początek strony