Strona główna |
Niniejszym zobowiązujemy się pracować na rzecz egalitarnego i ekologicznego rozwoju opartego na solidarności.
Nasz świat znajduje się w punkcie krytycznym. Nie ma czasu do stracenia. Stopniowo globalne zniszczenia środowiska, wzrastająca
niesprawiedliwość społeczna i zwiększająca się nierówność pomiędzy ludźmi Północy i Południa są jasnymi symptomami: kryzys już istnieje. Dla
rozwiązania go niezbędne jest atakowanie przyczyn, a nie tylko symptomów.
Historyczna odpowiedzialność za ten kryzys spoczywa na uprzemysłowionej części świata. Ona to wykorzystywała i nadal eksploatuje Trzeci
Świat oraz wyczerpuje zasoby naturalne. Na takiej niezrównoważonej podstawie powstaje ogromne bogactwo.
Tak rozrzutne i marnotrawne społeczeństwo stało się modelem lansowanym przez polityków i siły ekonomiczne na Południu, Wschodzie i
Zachodzie.
Sektor militarny zajmuje aktualnie nie eksploatowane dotychczas zasoby. Rozwój zbrojeń, sprzedaż broni dla krajów południowych prowadzona
przez kraje rozwinięte powoduje, iż margines bezpieczeństwa świata zawęża się coraz bardziej. Musimy wyzwolić wszystkie intelektualne,
ekonomiczne i technologiczne zasoby i wykorzystywać je dla zapewnienia bezpieczeństwa społecznego i naturalnego środowiska. Nie możemy uważać
Rozbrojenia, Ekologii, Rozwoju i Społecznej Sprawiedliwości za odrębne problemy.
Ostatnie zmiany w Europie Wschodniej wskazują, iż skamieniałe struktury społeczne upadły. Istnieje natomiast ryzyko, że region wschodni podąży
drogą Zachodu. Zaistniałe zmiany stwarzają jednak możliwości i rzucają wyzwanie stworzenia całkowicie odmiennego modelu społeczeństwa.
Istotną rzeczą jest, abyśmy zmienili Zachodnią drogę rozwoju. Aby to uczynić trzeba, poza innymi kwestami, podjąć konkretne działania w celu
stworzenia niskoenergetycznego społeczeństwa wykorzystującego odnawialne źródła energii, znalezienia alternatywnych środków transportu dla
prywatnych samochodów i zaniechanie wykorzystywania energii nuklearnej.
Musimy całkowicie zmienić ekonomiczny porządek świata i spowodować odwrót od dominacji Zachodu nad całym światem. Kryzys zadłużenia,
który można nazwać wojną długów z biednymi ludźmi Trzeciego Świata znacznie zwiększa problemy środowiskowe i społeczne Południa.
Wierzymy w to, że istnieją zasoby umożliwiające przyzwoite życie i lepszą przyszłość dla wszystkich. Poza innymi ogromne zasoby
wykorzystywane przez sektor militarny mogą i powinny być przeznaczone dla utrzymania życia.
Nie jest tajemnicą jak to osiągnąć. Wiedzę tę posiadają zwykli ludzie na całym świecie - możemy słuchać i uczyć się od siebie nawzajem, nie
zważając na granice geograficzne i kulturowe. Wiele możemy nauczyć się od społeczności przetrwałych w Azji, Ameryce Łacińskiej, Afryce i innych
częściach świata.
Wierzymy, że obecny układ sił w świecie nie jest odpowiedni do zwalczenia kryzysu. Z naszych doświadczeń wynika, iż rządy nie podejmują
rozstrzygających działań. Tylko reagują - bardziej słowem niż czynem - gdy pojawiają się naciski z dołu. Przykładem tego jest obecna konferencja
ministerialna na temat środowiska i rozwoju w Bergen, maj 1990. Z tej konferencji pochodzi deklaracja, nie zobowiązująca rządów do podjęcia
wystarczających kroków w celu stworzenia społeczeństwa nie ingerującego w środowisko naturalne.
Nieefektywne działania części rządów i środowisk przemysłowych spowodowały podjęcie wyzwania i odpowiedzialności przez powszechne
ruchy społeczne powstałe spontanicznie. Musimy być silni do podejmowania decyzji o naszym życiu, zarówno indywidualnym jak i społecznym. Nie
godzimy się na bycie biernymi konsumentami dóbr, ani na "ochronę środowiska", którą zajmują się tylko eksperci, jako substytut odpowiedzialności
każdego z nas.
Zamiast odgórno-oddolnych inicjatyw będziemy bronić i wzmacniać samoodpowiedzialność środowisk lokalnych oraz walczyć o powszechną
kontrolę nad zasobami naturalnymi. To jest kluczowe zagadnienie dla przyszłego społeczeństwa.
Działamy w różnych grupach i ruchach społecznych na różnych kontynentach i w odmienny sposób rozwiązujemy różne problemy. Nie ma
uniwersalnego sposobu, jest ich wiele. W tej wielości jest nasza siła. Prawdziwą ideą towarzyszącą konferencji SEED (Solidarity for Equality Ecology &
Development) w Bergen, maj 1990 jest nie tylko połączenie sił wielu ruchów i grup społecznych, ale też spowodowanie aby współpracowały ona w
każdym społeczeństwie dla wspólnego dobra.
Będziemy kontynuować tworzenie i wzmacnianie sieci współpracy na wszystkich poziomach, wymianę informacji i pomysłów, będziemy łączyć
nasze grupy i wspólnie tworzyć nowe.
Ucząc się od natury mamy różnorodne programy działania, inspirujemy się nawzajem w pomysłach i działaniu bez granic:
A teraz do dzieła!
SOLIDARNOŚĆ W RÓWNOŚCI, EKOLOGII I ROZWOJU
SEED PRZECIWKO CHCIWOŚCI
tłum.Grażyna Skoczylas