Strona główna | Spis treści |
Niniejszy artykuł jest kolejnym z cyklu przemyśleń w kierunku tworzenia edukacji ekologicznej, wynikłych z moich osobistych doświadczeń dwukrotnych wizyt w Findhorn Foundation w północnej Szkocji. Findhorn jest modelowym przykładem świadomego działania w dziedzinie ekologii.
Findhorn Foundation ma swoją przeszło 30-letnią tradycję budowania ekologicznego w pełnym, dla mnie, tego słowa znaczeniu. Jest to model praktyczny: zarówno od strony technicznej: różnorodności konstrukcji i formy, jakości użytych materiałów, infrastruktury, rozwiązań proekologicznych. To przede wszystkim jednak cała filozofia, wyrażona zrozumieniem podstawowych zasad współżycia z Naturą - ekologiczna świadomość.
Świadomość ekologiczna to specyficzny wyraz stosunku człowieka i przyrody: współbrzmienie, współodczuwanie, współdecydowanie. To współuczestnictwo w "wielogłosie" odbioru rytmów przyrody, odczytywanie specyficznego jej języka, dopasowywanie się do niego, współgranie, a nie dominacja - panowanie. Alan Stroganowski, vice-prezes Stowarzyszenia "Edukacja dla Przyszłości" nazwał to "głaskaniem Ziemi".
Budowanie ekologiczne to dla mnie "głaskanie Wszechświata" - bycie jego częścią, wczuwanie się w jego ton, barwę, smak, zapach. To wyrażanie wielu aspektów świadomości ekologicznej w praktycznym działaniu i materialnych jego formach - właśnie budowania ekologicznego.
Findhorn, to ogród, szkoła życia, dająca "lekcje życia" na poziomie werbalnym i pozawerbalnym. To doświadczanie - uczenie się dzień za dniem bezpośredniego kontaktu z przyrodą, bycia jej częścią. To także mozolne wypracowywanie kontaktu z innymi ludźmi: docenianie ich roli, wkładu, unikalności, punktów widzenia, przechodzenia barier niemożności, niezrozumienia, akceptacji indywidualności w różnorodności. To zrozumienie tego, co kto wnosi do wspólnej sprawy, dostrzeżenie jego unikalnych predyspozycji i talentów i wzajemne budowanie siebie i efektów swojej pracy.
Findhorn jest dla mnie modelem, jak można żyć w kontakcie z przyrodą, Ziemią, ludźmi - w zgodzie ze sobą, innymi i Światem. To dla mnie wzorzec łączenia każdej indywidualności w budowanie wspólnoty: ludzi, zasobów materialnych, kulturowych, krajobrazowych; integracji celów, które są jednocześnie lokalne i globalne.
Ten cel lokalny - to tworzenie symbiozy: ludzi, otoczenia i możliwości - indywidualnej kreatywności każdego człowieka w zgodzie ze środowiskiem. Globalność to wpływ każdej poszczególnej jednostki, lokalnej społeczności na całość, Ziemię i odpowiedzialność poszczególnego człowieka za skutki w skali makro.
W taki sposób zaczyna wyrażać się harmonia: wszystkich, wszystkiego, we wszystkim. W taki sposób my, ludzie, stajemy się współtwórcami melodii, która nazywa się życiem.
Findhorn to także międzynarodowy praktyczny model edukacji do życia w lokalnej społeczności, budowania więzi, uczenie języka komunikacji na wielu poziomach, to miejsce praktyk dla studentów uniwersytetów z całego świata.
Findhorn to wreszcie miejsce międzynarodowych konferencji od czasu Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro, takich jak ubiegłoroczna w październiku "Budowanie wspólnoty" czy tegoroczna w czerwcu, organizowana wspólnie z Centrum Ekologii Człowieka z Edynburga (mającego przeszło 25-letnie tradycje akademickie) pt. "Dla miłości Natury?".
Ta ostatnia Konferencja zgromadziła przeszło 170 osób z całego świata z kręgu "akademików", ale i praktyków, a wśród nich tak znakomite autorytety jak: profesor historii naturalnej Aubrey Manning, prof. Jane Goodall - biolog, znana na całym świecie ze swej pionierskiej pracy w Tanzanii i książek o szympansach, doctor honoris causa wielu uniwersytetów, dr Vandana Shiva - międzynarodowy autorytet w dziedzinie nauki i technologii, autorka 11 książek, działaczka organizacji światowych, prof. Robert Greenway - dziekan szkoły wyższej opartej o zasady ekopsychologii w USA, prof. Warwick Fox - ekofilozof i ekopsycholog czy dr Sarah Conn - wykładowca ekopsychologii na wydziale Medycyny Harvardu. Byli też pasjonaci, tacy jak: John Seed, Alan Watson Featherstone, Paul Devereaux, czy zupełnie nieznani, jak Oleg Maslovsky z Białorusi, gorąco zaangażowany w ruch przeciw skażeniu radioaktywnemu, który pokazał zrobiony ostatnio film o Czarnobylu.
Właśnie ta konferencja pozwoliła mi na głębsze sprecyzowanie znaczenia ekologicznej świadomości. Nie da się bowiem oddzielić ekologii od psychologii i odwrotnie. One się wzajemnie współprzenikają.
Ekologiczna świadomość, to nie tylko "odkopywanie" naszych instynktów, "dzikości" - jak określa to prof. Robert Greenway, to przede wszystkim, jak formułuje to Alan Stroganowski - wyższa świadomość, która prowadzi nas na wyższy poziom ewolucji. Ta wyższa świadomość ekologiczna pozwala nam na zrozumienie zniszczeń poczynionych nie tylko ręką, ale umysłem człowieka, w kierunku "odwrócenia biegu zdarzeń", zamiast panowania, przywrócenia życia w symbiozie z Naturą. Wymusza to według Stroganowskiego "świadomość szachisty" - dalekowzroczność widzenia, przewidującego skutki w jednym miejscu na skutki zupełnie gdzie indziej.
Takiej ekologicznej świadomości nam potrzeba, która tworząc wizję w mikroskali, pozwoli zacząć wprowadzać w życie idee mikroośrodków, jako modeli życia w integracji z innymi i światem. Takie modele, których żywym przykładem jest Findhorn, wypracowywane jeden za drugim, pozwolą, poprzez oddolne działania na wprowadzanie harmonii w środowisku, myślenie i działania proekologiczne.
Educere (z łac.) - to wydobycie na zewnątrz tego, co ukryte, schowane głęboko. Właśnie edukacja, poprzez sięgnięcie do środka, pozwoli nam poszerzyć znaczenie ekologicznej świadomości.
dr Ewa Białek
Prezes Stowarzyszenia "Edukacja dla Przyszłości"
e-mail: syneredu@free.ngo.pl
Wszystkich zainteresowanych budowaniem ekologicznym w wąskim i szerszym znaczeniu zapraszamy do kontaktu ze Stowarzyszeniem.
Adresy:
The Findhorn Foundation The Park Forres IV36 3TZ, Scotland |
lub:
Cluny Hill College Forres IV36 2RD, Scotland |