"Istoty ludzkie są w centrum zainteresowania koncepcji
zrównoważonego rozwoju. Mają one prawo do zdrowej
i kreatywnej egzystencji w harmonii z naturą".
Zasada I Deklaracji z Rio
Program "Środowisko a zdrowie"
Problematyka ochrony środowiska i zdrowia publicznego jest
ważnym aspektem procesu integracji Polski z Unią Europejską.
Konstytucja RP, kierując się zasadą zrównoważonego
rozwoju (Art. 5) zobowiązuje władze publiczne do zapobiegania
negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska
(Art. 68, ust. 4) oraz do zapewnienia ochrony środowiska. Narodowy
Program Zdrowia przyjęty przez Rząd RP w 1996 r. przewiduje
oprócz realizacji strategicznego programu rządowego
"Bezpieczeństwo i ochrona zdrowia człowieka w
środowisku pracy" także opracowanie i wdrożenie
krajowego programu "Środowisko a zdrowie" zgodnego
z wytycznymi określonymi w Deklaracji Helsińskiej
z 1994 r. oraz Deklaracji Londyńskiej z 1999 r.
10-11.12 w Sosnowcu odbyła się Konferencja promocyjna
pt. "Środowisko i zdrowie - w drodze do Unii Europejskiej"
zorganizowana przez Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego
w ramach programu wieloletniego "Środowisko a zdrowie"
oraz projektu międzynarodowego Światowej Organizacji
Zdrowia i Duńskiej Agencji Ochrony Środowiska.
Program ten został ustanowiony 5.6.2001 Uchwałą
nr 64/2001 Rady Ministrów i ma na celu stworzenie skutecznego
systemu przeciwdziałania środowiskowym zagrożeniom
zdrowia poprzez zintegrowanie działań zmierzających
do ograniczenia zanieczyszczenia środowiska i eliminacji
negatywnych skutków zdrowotnych u mieszkańców
Polski. Technicznym i finansowym wsparciem programu jest projekt
Światowej Organizacji Zdrowia i Duńskiej Agencji Ochrony
Środowiska (WHO/DEPA) "Wdrażanie Krajowych Planów
Działań na rzecz Ochrony Środowiska i Zdrowia
w Polsce, Czechach, Słowacji, Estonii i Litwie".
Aktualny stan wiedzy jednoznacznie potwierdza istnienie zależności
przyczynowo-skutkowych pomiędzy stanem środowiska i
stanem zdrowia jego obywateli. Obszary charakteryzujące się
dużym zanieczyszczeniem środowiska są zidentyfikowane
i stanowią 10 - 15% obszaru kraju. Są to głównie
gęsto zaludnione tereny przemysłowe. Program wieloletni
ma na celu wdrożenie nowoczesnego systemu rozpoznawania,
kwalifikacji i oceny zagrożeń zdrowia związanych
z narażeniem na szkodliwe czynniki środowiska, a także
opracowanie i wdrożenie profilaktyki medycznej skutków
zdrowotnych zanieczyszczenia środowiska. Przedsięwzięcia
te rozpisano na szereg cząstkowych zadań rzeczowych,
które zostaną zrealizowane przede wszystkim w oparciu
o istniejącą bazę materialną i kadrową
Ministerstwa Zdrowia i Ministerstwa Środowiska z ich zapleczem
naukowo-badawczym. W Programie uczestniczyć będą
inne resorty, w szczególności resorty gospodarcze,
władze i środowiska regionalne, lokalne oraz organizacje
pozarządowe.
W świetle definicji podanej przez Światową Organizację
Zdrowia, zdrowie jest pełnym dobrostanem fizycznym, psychicznym
i społecznym, a nie wyłącznie brakiem choroby lub
niedomagania. Wiedza o skutkach zdrowotnych zanieczyszczenia środowiska
w kraju jest niewystarczająca. Pojawiają się nowe
zagrożenia ekologiczne i zdrowotne wynikające z szybko
rosnącej konsumpcji indywidualnej, masowej motoryzacji oraz
gwałtownego wzrostu ilości odpadów. Program wieloletni
"Środowisko a zdrowie" podejmuje istotne działania
na środowiska i zdrowia. Powinien on uwzględniać
opinie organizacji pozarządowych i wspierać ich działania.
W istotnych sprawach o zasięgu krajowym organizacje powinny
przedstawiać i promować wspólne stanowisko
ukształtowane z wykorzystaniem opinii specjalistycznych placówek
naukowych. W celu skutecznej realizacji zadań programu
pojawił się postulat utworzenia Forum Nauki i Praktyki
na rzecz Środowiska i Zdrowia i powierzenie prac Forum Instytutowi
Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu.
Adres dla zainteresowanych dokładniejszymi wiadomościami
nt Programu:
Biuro Programu Wieloletniego "Środowisko a Zdrowie"
Instytut Medycyny Pracy
i Zdrowia Środowiskowego
ul. Kościelna 13, 41-200 Sosnowiec
tel. 0-32/266-98-38, fax 0-32/266-02-20
|
na podstawie materiałów konferencyjnych
- Ewa Grembowska
|
Łosoś został bardzo wyniszczony w rzekach Pomorza
Środkowego w połowie lat osiemdziesiątych. Spowodowane
to zostało przez znaczne zanieczyszczenie wód, liczne
tamy i przegrody bez przepławek oraz ogromne i pozbawione
skrupułów kłusownictwo. |
Łosoś występuje w północnej części
Oceanu Atlantyckiego oraz w zlewiskach - Morza Północnego
i Bałtyku. Jest rybą dwuśrodowiskową - przebywa
i żeruje w morzu, na tarło wpływa jednak do rzek,
nieraz pokonując nawet kilkaset kilometrów. Samica
składa ikrę, około 1000 ziarenek na 1 kg masy
ciała, do przygotowanego gniazda. Małe łososie
żyją w rzekach przez 2-3 lata, po czym spływają
do mórz, gdzie dorastają i intensywnie żerują.
Po kolejnych 2-3 latach i osiągnięciu dojrzałości
płciowej udają się na tarło do rzek. Osiągają
od 75 do 150 cm długości i 5-30 kg wagi. Po odbyciu
tarła, większość łososi ginie, przeżywają
tylko nieliczne osobniki.
Próby przywrócenia łososia w rzekach Pomorza
Środkowego, podjęła Federacja Zielonych ze Szczecina.
Pomagają jej w tym Uniwersytet Szczeciński, Polski
Związek Łowiecki, służby weterynaryjne i inne
instytucje. W 1997 r. do Regi wpuszczono 4 tysiące małych,
sztucznie wyhodowanych łososi. W br. część
z nich zapewne wróci na tarło. W kolejnych latach
liczba narybku wzrastała, a w tym roku osiągnęła
ok. 170 tysięcy.
Po raz pierwszy akcja zarybiania łososiem objęła
także Parsętę. W połowie października
2001, 70 tysięcy maleńkich łososi wyhodowanych
w Miastku, wpuszczono do Parsęty i jej dopływów
od Grzmiącej do Koszalina. Nie podano miejsc zarybiania aby
ustrzec się kłusowników. Łosoś zapamiętuje
smak wody w której dojrzewa i powraca w to samo miejsce
na tarło. Takie zarybianie doprowadzi do powstania stałych
siedlisk łososia w rzekach Pomorza Środkowego. Oczywiście
znaczna część narybku nie przeżyje, ale
ponieważ samice są niezwykle płodne, więc
szanse rozmnożenia łososia są bardzo duże.
Warto dodać, że sponsorem zarybiania Parsęty
jest Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki
Wodnej. Pomaga w tym także agenda ONZ - Global Environmenal
Fund, a także wielu ludzi, zupełnie bezinteresownie,
głównie dlatego, że chcą powrotu łososia
do polskich rzek.
Bernard Konarski
[ English version ]
|