Globalne ocieplenie
zagrożeniem dla "klejnotów koronnych" przyrody
WWF rozpoczyna kampanię na rzecz ratyfikacji
klimatycznego układu z Kioto
Globalne ocieplenie zagraża wielu spośród najcenniejszych
terenów przyrodniczych świata, jak wynika z nowego
raportu WWF Światowego Funduszu na Rzecz Przyrody. 7.2.2002
WWF rozpoczął 200-dniową kampanię skierowaną
do 25 państw, mogących z układu klimatycznego
z Kioto uczynić międzynarodowe prawo.
Raport WWF jest pierwszym tego rodzaju kompleksowym raportem,
który szczególną uwagę poświęca
wpływowi, jaki globalne ocieplenie może w ciągu
nadchodzących dekad wywrzeć na "klejnoty koronne"
przyrody - niezwykłe obszary, wciąż bogate pod
względem gatunków i biologicznej specyfiki. Analiza
obejmuje 113 obszarów lądowych. Wykazuje ona, że
znaczne obszary na świecie, od tropików po bieguny,
są zagrożone. Dotyczy to zwłaszcza niskiej tundry
w arktycznej Kanadzie, Centralnej Puny Andyjskiej w Chile, Argentynie
i Boliwii, Uralu, stepów Mongolii i Rosji, sawanny Terai-Duar
w północno-wschodnich Indiach, Australii oraz zarośli
fynbos w Południowej Afryce. Raport ten wykazuje również,
że w miarę jak ocieplenie zmieniać będzie
siedliska, wiele gatunków nie będzie w stanie przenieść
się na nowe tereny wystarczająco szybko, by przetrwać.
Możliwa jest więc groźba "katastroficznego"
ginięcia gatunków w 1/5 najcenniejszych przyrodniczo
rejonów świata.
"To szokujące, że wiele spośród
naszych najcenniejszych biologicznie ekosystemów jest w
wyniku globalnego ocieplenia szczególnie narażonych
na ryzyko. Jeśli nie zrobimy czegoś by odwrócić
tę przerażającą tendencję, oznaczać
to będzie wyginięcie tysięcy gatunków"
stwierdził Jay R. Malcolm, autor raportu.
Publikacja raportu zbiega się w czasie z rozpoczęciem
200-dniowej kampanii, mającej na celu przekonanie wystarczającej
liczby rządów do ratyfikowania układu z Kioto,
tak, by mógł on zostać wprowadzony w życie
jeszcze w r. 2002. Kampania "Wybierz Kioto" (www.panda.org/goforkyoto)
trwać będzie do 26.8, kiedy to światowi przywódcy
zasiądą w Johannesburgu, w Afryce Południowej,
do obrad Światowego Szczytu Zrównoważonego Rozwoju.
Mają oni tam złożyć sprawozdania dotyczące
postępów, w dziedzinie zrównoważonego
rozwoju, dokonanych w ciągu ostatniej dekady. Nie będzie
powodu do świętowania, jeśli nie zapewnią
oni wypełnienia traktatu klimatycznego z Kioto, który
stanowi jedyną międzynarodową umowę mającą
na celu powstrzymanie globalnego ocieplenia.
WWF stworzyło swoją "top listę" - wykaz
25 państw, które muszą ratyfikować układ,
aby zagwarantować skuteczne wprowadzenie Protokołu
Kioto w życie. Podczas gdy wiele krajów rozwijających
się, a także Rumunia i Czechy, dokonało już
ratyfikacji, 15 członków Unii Europejskiej, Rosja,
Japonia i kraje Europy Środkowej muszą podjąć
konkretne działania, aby uniknąć oskarżeń
o wstrzymywanie międzynarodowych wysiłków zmierzających
do zahamowania procesu globalnego ocieplenia. WWF zwraca się
do parlamentarzystów i szefów rządów
na całym świecie, podkreślając, iż umowa
z Kioto kładzie fundamenty dla odwrócenia procesu
globalnego ocieplenia oraz wzywa ich do natychmiastowej ratyfikacji.
Analizy ekonomiczne dotyczące osiągnięcia zakładanych
w Kioto celów wypadają korzystnie. Pokazują,
iż koszty w przypadku UE będą nieznaczne, zaś
Japonia i kraje Europy Wschodniej odniosą korzyści finansowe.
Traktat z Kioto cieszy się również rosnącym
poparciem ze strony kręgów biznesu (www.emission55.com).
Ponad 150 firm z 13 krajów, o łącznym obrocie
w r. 2000 na poziomie ok. 400 mld euro,
wzywa do wprowadzenia postanowień
Kioto w życie do r. 2002.
"Teraz zależy to od owych 25 państw z "top
listy" Kioto stworzonej przez WWF, aby zgodnie z wolą
swych obywateli, firm i zdrowym rozsądkiem zadecydowały,
że uda się pokonać globalne ocieplenie, zanim
ono pokona nas", powiedziała Jennifer Morgan, Dyrektor
Kampanii WWF w sprawie Zmian Klimatu.
Więcej informacji:
Wojciech Stępniewski
kierownik projektu WWF
"Klimat i Energia"
tel. 22/659 55 40
e-mail: wstepniewski@wwf.pl
Olivier van Bogaert,
Press Officer, WWF International
tel. 41/22/364 9554
Andrew Kerr, Public Affairs Manager
WWF Climate Change Campaign
tel. 31/ 6 5161 9462
|
Wiadomości dla wydawców:
- Pakiet szczegółowych informacji "Wybierz
Kioto" jest dostępny pod adresem www.panda.org/goforkyoto
w języku angielskim i www.wwf.pl w języku polskim.
- Habitats at risk: Global Warming and Species Loss in Globally
Significant Terrestrial Ecosystems. Autorzy: Jay R Malcolm, Canran
Liu, Laurie B. Miller, Lara Hansen i Tom Allnutt. Zlecone przez
WWF International. Wydane przez WWF International, luty 2002.
- Dr Malcolm uzyskał stopnie B. Sc. i M. Sc. na University
of Guelph, zrobił doktorat na University of Florida i odbył
studia "post-doc" na Queen's University. Od pięciu
lat pracuje jako Assistant Professor na Wydziale Leśnictwa
Uniwersytetu w Toronto. Jego badania dotyczą głównie
wpływu globalnych zmian klimatu na ekosystemy i, bardziej
ogólnie, wpływu działalności człowieka
na różnorodność biologiczną. Oprócz
badań laboratoryjnych i komputerowych, dr Malcolm prowadzi
zakrojone na szeroką skalę badania terenowe w borealnej
Kanadzie oraz w dorzeczach Amazonki i Kongo. Jest autorem licznych
publikacji dotyczących zagadnień zmian klimatycznych,
w tym raportów dla rządów Kanady i USA, UNEPu,
WWF-US, i Fundacji Pew, brał także udział w IPCC.
Prace konsultacyjne podejmował dla WWF-US, UNEPu, U.S. Country
Study, Canadian Country Study, EPA oraz dla Fundacji Pew.
- "Top lista" WWF - 25 krajów uprzemysłowionych,
których ratyfikacja układu z Kioto jest niezbędna
(w kolejności według zmniejszających się
emisji CO2 w r. 1990):
1-15: Piętnaście krajów członkowskich Unii
Europejskiej: Austria, Belgia, Dania, Francja, Finlandia, Niemcy,
Grecja, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Holandia, Portugalia,
Hiszpania, Szwecja, Wielka Brytania
16. Federacja Rosyjska
17. Japonia
18. Kanada
19. Polska
20. Bułgaria
21. Węgry
22. Słowacja
23. Szwajcaria
24. Estonia
25. Norwegia
- Traktat z Kioto wejdzie w życie jeśli zostanie ratyfikowany
przez 15 członków Unii Europejskiej, Rosję i
Japonię oraz następujące kombinacje krajów:
- Kanada lub Polska osobno;
- albo Bułgaria, Węgry, Słowacja, Szwajcaria,
Estonia i Norwegia.
Marta Kaczyńska
Koordynator ds. komunikacji WWF
Światowy Fundusz na rzecz Przyrody ul. Kaliska 1/9, 02-316 Warszawa
tel: 0-22/6595540, 0-22/6592270 e-mail: mkaczynska@wwf.pl www.wwf.pl
Notatka prasowa dot. Kampanii WWF "Wybierz Kioto". Więcej
materiałów: www.wwf.pl
Dodatkowych informacji udziela: Wojciech Stępniewski, kierownik
projektu WWF "Klimat i Energia" - tel. 0-22/6595540,
e-mail: wstepniewski@wwf.pl
|
Człowiek chodzi po ziemi, oddycha powietrzem, wodą
jest obmywany już podczas chrztu. |
Najszlachetniejszym sportem, pozwalającym obcować z
żywiołem Ziemi - jest taternictwo, alpinizm, himalaizm.
Najpiękniejszym sposobem obcowania z żywiołem
wody - jest żeglarstwo. Sportem, który pozwala na
najbardziej eleganckie obcowanie z żywiołem Powietrza
- jest szybownictwo.
W postaci najczystszej tych sportów rolę techniki
można sprowadzić do minimum. Wszystkie trzy sporty
są najbardziej przyjaznymi Przyrodzie: żaglowiec, jacht
żaglowy, szybowiec, taternik, nie niszczą przyrody,
a uczą harmonijnej współegzystencji. Sukcesy
w tych sportach odnoszą ci, którzy nauczyli się
mądrości Natury, szacunku dla sił Przyrody.
Zaryzykuję tezę, iż znakiem czasu jest fakt,
że polski Papież, który tak odmienił oblicze
czasów - może nie przypadkiem lubi górskie
wycieczki, kajakowe spływy puszczańską rzeką,
narty.
Jeśli przesłaniem wszystkich ruchów ekologicznych
jest, by ludzką świadomość zmienić
na bardziej przyjazną Przyrodzie, to sport, forma bardzo
powszechnej aktywności, u swych źródeł bezinteresownej
- idealnie się do tego nadaje. Preferuj sporty, które
nie niszczą środowiska, nie niosą ze sobą
daleko posuniętej ingerencji w środowisko, nie wymagają
nazbyt rozbudowanego zaplecza technicznego.
Z tego punktu widzenia żeglarstwo, szybownictwo, taternictwo
są sportami najbardziej ekologicznymi, najbardziej przyjaznymi
środowisku. Dla kontrastu - rajd samochodowy w Bieszczadach
mogę uważać za przejaw barbarzyństwa cywilizacyjnego,
a śmietnik pod Everestem - za przejaw instynktu stadnego
ludzkiej gromady, pewnej bezmyślności w poszukiwaniu
oryginalnych rozwiązań, nieumiejętności
dostrzeżenia, że nie Everest jest ważny - a emocje
pokonywania własnych słabości, jakich dostarczyć
też mogą mniejsze niż Everest ściany skalne.
Sport a środowisko naturalne; proponuję dyskusję.
Paweł Zawadzki
|