| Strona główna |
W dniach 16-18.12.90 w Senacie RP odbyła się z inicjatywy Rady Europy konferencja "Organizacje pozarządowe w demokraktycznym państwie". Celem konferencji była dyskusja na temat ustrojowych, prawnych i organizacyjnych rozstrzygnięć funkcjonowania organizacji pozarządowych (NGO's).
Rada Europy doceniając rolę NGO's w państwach demokratycznych nadała ponad trzystu organizacjom status konsultacyjny i utworzyła w Strasbourgu Komitet NGO's. Są to organizacje o europejskim zasięgu działania reprezentujące między innymi następujące dziedziny: respektowanie praw człowieka, edukacji, kultury i sportu, ochrony zdrowia, ochrony środowiska i dziedzictwa, współpracę legislacyjną.
Do udziału w konferencji zostali zaproszeni przez Senat RP przedstawiciele: Towarzystwa Opieki im. Brata Alberta, Komitetu Ochrony Praw Dziecka, Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, Stowarzyszenia Lekarzy Świata, MONARu, Społecznej Fundacji Solidarności, Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, Ruchu Wiara i Światło, Instytutu Polityki Społecznej, Warszawskiego Towarzystwa Chorych Reumatycznie i Polskiego Klubu Ekologicznego.
Na zakończenie Konferencji podjęto uchwałę o wyłonieniu Rady Koordynacyjnej, której celem ma być doprowadzenie do integracji ruchów pozarządowych w Polsce. Uchwała została przyjęta z jednym głosem sprzeciwu ze strony PKE. Na pytanie przedstawicieli Rady Europy o przyczyny sprzeciwu odpowiedziałem, że nie posiadam w tej sprawie stanowiska Zarządu PKE oraz, że projekt uchwały - moim zdaniem - został poddany pod głosowanie niereprezentatywnej grupie przedstawicieli organizacji pozarządowych w Polsce.
W dn. 28-30.1.91 uczestniczyłem w spotkaniu przedstawicieli kilkudziesięciu NGO's z Europy Wschodniej zorganizowanym w Strasbourgu przez Radę Europy. Polskę reprezentowali: PKE, Warszawskie Towarzystwo Chorych Reumatycznie i przedstawiciel Sejmu Wojewódzkiego z Gdańska.
Zaproszeni mieli możliwość uczestniczenia m.in. w:
W czasie pobytu przedstawiłem problem bezwzględnej konieczności ochrony środowiska na Śląsku i ochrony wód Bałtyku, które to - jako problemy regionalne - winny stać się jednym z ważniejszych pól działania Rady Europy. O ile sprawa Bałtyku nie wywołała większego zainteresowania (nie należy tego uogólniać), o tyle problem Śląska znajduje się w orbicie zainteresowań Rady. W celu jego bliższego rozpoznania zostanie zorganizowana w tym roku specjalna grupa ekspertów, która odwiedzi ten rejom Polski.
W marcu 1991r. odbyło się spotkanie części uczestników Konferencji Senackiej, którzy podjęli próbę przygotowania założeń programowych Krajowego Komitetu Współpracy Organizacji Pozarządowych (w pracach tych nie uczestniczyłem).
W dniu 19.4 odbyło się kolejne spotkanie, podczas którego dyskutowano projekt założeń. Uczestnicząc w tym spotkaniu wyraziłem szereg wątpliwości dotyczących potrzeby tworzenia takiej struktury i niebezpieczeństw związanych z jej ewentualnym funkcjonowaniem. Zaproponowałem, aby roboczy projekt założeń skierować do wszystkich znanych organizacji pozarządowych (wg. "branż") z sugestią udzielenia odpowiedzi na temat zasadności tworzenia Komitetu i wystawienia reprezentanta na krajowe spotkanie NGO's, które przesądzi o racji bytu, strukturze, statucie Komitetu. Spotkanie takie odbędzie się najprawdopodobniej w tym roku i pomoc w jego zwołaniu zaoferowała Rada Europy.
Dziś można powiedzieć, że celem Komitetu miałoby być:
Udział w Komitecie jest dobrowolny i nie narusza w żaden sposób niezależności poszczególnych organizacji.
Do stworzenia Komitetu wyraźnie dążą organizacje lokalne zajmujące się działalnością socjalną. Trudno przewidzieć stopień zainteresowania Komitetem organizacji ekologicznych. Odnoszę wrażenie, że na tle innych stowarzyszeń są one dość dobrze zorganizowane, ale zdają sobie sprawę z ich potrzeb i frustracji wynikającej często z trudności w realizacji celów.
Przekazują tekst informacji do ZG PKE, Okręgów PKE i do ZB traktując go jako zapowiedź dalszych działań. Oczekują, że pozwoli to na spokojne zastanowienie się nad ideą przed otrzymaniem projektu założeń programowych Komitetu.
Krzysztof Kamieniecki