Strona główna 

ZB nr 6(24)/91, czerwiec '91

POKÓJ Z NATURĄ

Nie było nas, kiedy Pan mądry i silny stworzył wszechświat z niczego, i kiedy stworzył Planetę Ziemię.

Stworzył światło, powietrze, wodę, ląd z minerałami i innymi ukrytymi skarbami.

Stworzył rośliny i zwierzęta, wszystko co żyje, wszystko co jest piękne i interesujące.

Kiedy nie było ludzi na tej Ziemi, powietrze, gleba były czyste i zdrowe, aby wszystkie żywe istoty się nimi dzieliły.

Wszystkie żywe istoty i formy materii, które Pan stworzył, swoim istnieniem Go chwaliły.

Bóg stworzył istoty ludzkie na swój obraz, aby były świadkami Jego miłości.

On chciał, żebyśmy byli wolni i szczęśliwi, żeby wykorzystywać naszą wolną wolę dla uczestnictwa w Boskim Planie, z miłością dbając o Jego twór, wspólne dziedzictwo dla wszystkich ludzi wszystkich czasów. Przyszli na świat czystego powietrza, wody i gleby, pełen różnych form roślin i zwierząt, żeby żyć między nimi i z nimi jako bardzo szczególna forma życia. Pan dał nam inteligencję i zdolności, i umiejętności odróżniania dobra od zła, polecił nam troszczyć się o ziemię i uczynić ją bardziej pomocną i użyteczną każdej osobie i społeczeństwu za pomocą nauki i technologii, abyśmy wszyscy mogli żyć w pokoju. Kiedy nie było ludzi na tej Ziemi nie było wojen, rośliny i zwierzęta przestrzegały praw Pana, służąc jedno drugiemu swoim życiem i śmiercią.

Ale ludzie nie poznali, że znaleźli się na Ziemi, by dbać o dziedzictwo Boga, który stworzył wszystko z niczego.

Ludzie wojowali z naturą i walczyli między sobą i teraz mamy kryzys środowiska, zanieczyszczenie powietrza i wody, ogromne ubytki lasów, żyzne gleby zamienione w pustynie, ważne rośliny i zwierzęta w zagrożone zniknięciem na zawsze, katastrofy powodowane przez ludzkie błędy.

Żywe istoty, które zajmowały Ziemię przed naszym przyjściem nie spowodowały tych wszystkich szkód, wiele z nich nie przeżyło i inne są w poważnym niebezpieczeństwie wymarcia, ponieważ ludzie są w ciągłym stanie wojny z naturą, i rzeczą której potrzebujemy jest życie w pokoju.

Wojna z naturą jest wojną, której nie możemy przeżyć, musimy robić wszystko co możemy, aby ją przerwać. Nauka i technologia nie może zniszczyć natury, wiedza musi być wykorzystana by uchronić naturę i zrekonstruować ją.

Lasy, gleby, woda, fauna - wszystko jest konieczne, one muszą być wykorzystywane mądrze, aby wszystko odtworzyć.

Nie możemy używać ich bez brania pod uwagę przyszłości, istnienie przyszłych generacji będzie zależeć od tego co zostawimy.

Mamy obowiązki względem Boga i względem ludzi którzy przyjdą po nas, mamy również poważne zobowiązania względem natury, nasze życie zależy od tego i jesteśmy winni naturze wielki dług.

Pozwólcie nam kontemplować naturę nie zniszczoną i w pokoju niebo i góry, morze i rzeki, pola i lasy. Pozwólcie patrzeć na piękność naszego zakątka, gdzie żyjemy. Jest jeszcze wiele miejsc pięknych na Ziemi, które możemy uczynić jeszcze piękniejszymi, jest jeszcze ciągle wiele roślin i zwierząt, które możemy jeszcze ocalić, one mogą nam pomóc przeżyć.

Wszystkie rzeczy, które Bóg stworzył są cudowne, wszystkie są dobre, wszystkie są piękne, dał nam wszystkie te rzeczy, abyśmy baczyli na nie, abyśmy chronili je przed zniszczeniem, żeby zachowały swoją piękność.

Pan dał nam rozum i możliwość kochania, dał nam także swoją chwałę, abyśmy czynili to z radością, żeby zachować taką Ziemię, abyśmy mogli na niej żyć w pokoju z Matką Ziemią.

prof. Zofia Jakowska
IUCN




ZB nr 6(24)/91, czerwiec '91

Początek strony