Strona główna 

ZB nr 10(28)/91, październik '91

CYTAT MIESIĄCA

"Nasz związek ze światem jest taki, że stanowimy część całości. Pochodzimy z tej samej duchowej substancji. To w jaki sposób jemy, rozmawiamy, odczuwamy, działamy, pracujemy, bawimy się z dziećmi, czcimy starszych i wyrażamy samych siebie w otoczeniu, zawiera się w holistycznej idei harmonijnego przepływu zwanej "drogą w harmonii".

Jako ludzkie istoty rozumiemy, że nasze miejsce współgra ze wszystkimi przejawami istnienia na tym ziemskim kręgu - wszyscy dzielimy ze sobą ten sam dar naszej Matki Ziemi. Jako ludzie jesteśmy świadomi faktu, że nasze istnienie jest zależne od zwierząt, ryb, ptaków, roślin i darów wszechświata. I ponieważ rozumienmy tę harmonię przenikającą naturę nie potrafimy oddzielać się od niej.

Od wieków nasi nauczyciele wyjaśniają, że posiadamy ziemskie ciała tak jak zwierzęta, że potrzebujemy wody tak jak rośliny, że potrzebujemy pożywienia i zajmujemy przestrzeń jak wszystkie stworzenia.

Ta jedność wszystkich rzeczy rozwija się w rytmicznych cyklach zmian w całym naszym otoczeniu. Proces podtrzymywania życia pochodzi z tego samego żródła, podlega kierującej sile tego samego Daru. Ten Dar emanuje ze wszystkich zjawisk, widzialnych i niewidzialnych, odczuwanych i nieodczuwanych, jako energia życia zwana Wielką Tajemnicą. Nawet rzeczy, które dla przeciętnego człowieka wydają się bezwładne, są obdarzone tą samą energią życia - skały, gleba, powietrze itp.

Każdemu aspektowi wszechświata należy się szacunek i miłość. Z wszelkich zasobów trzeba korzystać w zgodzie z intencją natury i używać, kiedy są potrzebne, nie niszczyć ich, nie gromadzić niepotrzebnie. Matka Ziemia dostarcza w obfitości wszystkiego, co potrzeba jej stworzeniom. Ta jedność współuczestnictwa pozwala uzupełniać zasoby Ziemi od nieskończonego czasu."


Z broszury inf. Wolf Clan Teaching Lodge, indiańskiego ośrodka plemienia Senekow (12199 Brant Reservation Road, Brant, NY 14027-0136, USA).

tłum. Marek Has

Nie ma co do tego dwóch zdań, że Przyroda musi pragnąć, aby rasa ludzka zginęła, jako rzecz bezużyteczna i niszcząca wszystko, co zostało stworzone.

Leonardo da Vinci




ZB nr 10(28)/91, październik '91

Początek strony