BIURO WSPÓŁPRACY EKOLOGICZNEJ
W POZNANIU

Zgodnie z rezolucją w sprawie współpracy regionów Europy w dziedzinie ochrony środowiska zgłoszoną przez region Poznania na Sesji Zgromadzenia Ogólnego Regionów Europy w Strasbourgu 6.12.90, podjęto próbę utworzenia Biura Współpracy Ekologicznej w Poznaniu. Biuro jest afiliowane organizacyjnie przy Krajowym Instytucie Badań Samorządowych istniejącym przy Krajowym Sejmiku Samorządu Terytorialnego.

Projekt powołania wspomnianego biura jest w istocie zamiarem zorganizowania międzyregionalnej współpracy ekologicznej uniezależnionej od struktur centralnych.

Potrzeba współpracy w dziedzinie ekologii jest oczywista - zanieczyszczenia nie uznają żadnych granic. Przenoszą się w wodzie i powietrzu bez względu na istnienie granic administracyjnych między państwami, regionami, czy gminami. Wydaje się także, iż współpraca powinna dotyczyć różnych poziomów administracyjnych - oprócz współpracy między państwami celowa wydaje się współpraca także między regionami.

Pojęcie to rozumiane jest w kontekście bioregionalizmu, w myśl którego dany obszar jest regionem nie tylko w sensie administracyjnym czy geograficznym, lecz ponadto jest specyficznym zbiorem ekosystemów, zakłócenie których może powodować łańcuchowe reakcje w granicach regionu, i przekraczające te granice. Współpraca nie ograniczałaby się tylko do wymiany informacji o stanie środowiska (np. niebezpieczeństw, które zagrażają sąsiadom), lecz obejmowałaby również wymianę informacji o sposobach rozwiązywania problemów ekologicznych.

GRUPY ZADAŃ BIURA:

1. Obserwacja. Zadanie to rozumie się jako zbieranie informacji o zagrożeniach środowiska na poziomie regionalnym, poszukiwanie środków zaradczych i transmisji informacji do innych regionów, a w zależności od potrzeb - do odpowiednich instytucji. Działanie opierać się będzie na organizacjach pozarządowych (NGO) i oddolnych, samorodnych inicjatywach obywatelskich. Celem biura byłoby inspirowanie i rozbudowywanie społecznej kontroli środowiska naturalnego i stymulowanie proekologicznej działalności władz i wspólnot lokalnych. Biuro współpracowałoby z siecią obserwatorów regionalnych w szeregu regionów Europy.
2. Informacja. Istnieje program rozpowszechniania informacji. Obejmuje on, oprócz innych środków, działalność wydawniczą, zwoływanie sesji roboczych i innych spotkań merytorycznych.

Począwszy od I kwartału 92 rozpocznie się wydawanie kwartalnika w czterech wersjach językowych (polskiej, angielskiej, niemieckiej i francuskiej). Kwartalnik ten zawierałby raporty dotyczące problemów środowiskowych poszczególnych regionów. Byłby forum do artykułowania potrzeb i prezentacji doświadczeń regionów w tej dziedzinie. Przedstawianoby istniejące rozwiązania, których transfer i adaptacja do innych regionów mogłyby być możliwe.

Ponadto w programie wydawniczym zawartoby inne działania, jak publikacje książek, raportów, czy broszur pobudzających edukację ekologiczną (włącznie z tłumaczeniami zagranicznej literatury). Przewiduje się podjęcie próby współpracy z proekologicznymi rozgłośniami RTV. Biuro zamierza podjąć się organizacji szkoleń i konferencji o tematyce ekologicznej.

3. Koordynacja. (Międzyregionalna polityka ekologiczna.) Biuro Współpracy Ekologicznej będzie pomagało w nawiązywaniu kontaktów między regionami w potrzebie i tymi, które mogą zaoferować wiedzę i pomoc - edukacyjną, technologiczną, konsultacyjną lub też inwestycyjną. Organizowanie funduszy i gromadzenie środków służyłoby odtwarzaniu zdegradowanych ekosystemów i ochronie zasobów natury. BWE byłoby instytucją koordynującą realizację projektów powstałych na bazie wspomnianych funduszy.
4. Interwencja. W razie gdyby wysiłki poszczególnych regionów i polityka międzyregionalna w celu ochrony środowiska naturalnego nie przynosiły spodziewanych rezultatów w konkretnej sprawie, z winy państwa lub organizacji gospodarczych, biuro zajmowałoby się koncentrowaniem działań wymuszających na władzach państwowych odpowiednie działania w obronie środowiska naturalnego.

PS. W ostatnim czasie BWE nawiązało kontakt i współpracę z BORE. Jej celem jest przede wszystkim wymiana informacji o działaniach lokalnych grup ekologicznych oraz pomoc w nawiązywaniu przez nie bliższej współpracy z samorządami terytorialnymi.