"Jesteśmy gotowi do zaprzestania produkcji freonów do
końca 2000 roku. W tym roku dwie z naszych fabryk
przechodzą na produkcję w oparciu o technologię nie mającą
ujemnego wpływu na warstwę ozonową. Teraz jest już późno i
jeśli nie zrobimy nic dziś, jutro może być ZA późno..." -
Minister Spraw Zagranicznych Eduard Szewardnadze, listopad
1989.
W styczniu 1990r. Prezydent ZSRR, Michaił Gorbaczow
wezwał do wprowadzenia międzynarodowego systemu monitoringu
i kontroli środowiska i poparł "GREEN CROSS" jako
międzynarodową agencję, której celem jest uchronienie przed
katastrofami ekologicznymi.
Czyny:
Podczas konferencji, która odbyła się w Holandii w 1989r.
z udziałem 72 krajów, i w czasie której poruszono problem
ocieplania klimatu, ZSRR razem ze Stanami Zjednoczonymi,
Japonią i Wielką Brytanią dołożył wszelkich starań, aby nie
dopuścić do propozycji ustabilizowania emisji CO2 do końca
XXw.
Niepowodzenia w inwestowaniu w nowe wykorzystanie
urządzeń świadczą o fakcie, że ZSRR nieustannie boryka się
z problemem niewłaściwego wykorzystania energii, co
znajduje odbicie we wzroście emisji gazów i nasileniu
efektu cieplarnianego.
Rolnictwo w ZSRR, a szczególnie ogromne, państwowe
spółdzielnie, rozwija się na bazie wielkich dawek
chemicznych nawozów, pestycydów i herbicydów. Nawozy
azotowe niszczą wrażliwą strukturę gleby i wysyłają tony
tlenków azotu do atmosfery. Takie użytkowanie ziemi
sprawiło, że setki kilometrów kwadratowych pól w pobliżu
Morza Aralskiego zostały zamienione w jałową pustynię.
Ponadto samo Morze Aralskie, niegdyś należące do
największych zbiorników wodnych położonych w głębi
kontynentu, skurczyło się o 3/4 swojej normalnej objętości.
KANADA:
Słowa:
"Żaden inny problem naszej gospodarki w związku z
zagrożeniem środowiska naturalnego nie jest tak niepokojący
i pilny jak dążenie do właściwego wykorzystywania energii.
Kanada jest zdecydowana na przyjęcie zasad nieustannego
rozwoju swej przyszłości energetycznej."
"Nieustanny rozwój wymaga pełnej współpracy całej
ludzkości. Emisja CO2 w naszym kraju i wylesianie terenów
nad Amazonką są dwiema stronami tej samej monety."
"Podczas gdy międzynarodowa współpraca jest zjawiskiem
zasadniczym, ochrona środowiska naturalnego musi rozpocząć
się już we własnym kraju. Dlatego właśnie rząd kanadyjski
całkowicie zmienia podejście do tego problemu." - Premier
Kanady Brian Mulromey, czerwiec 1988 oraz październik i
listopad 1989.
Czyny:
Rząd ostro skrytykował ograniczenie funduszy na zmianę
sposobów uzyskiwania energii z 400 mln dolarów kanadyjskich
w r. 1984 do 32 mln obecnie.
Rząd uszczuplił wydatki na ochronę środowiska o 34
miliony dolarów, podczas gdy 5 miliardów zainwestowano w
przemysł naftowy, którego dynamiczny rozwój doprowadzi do
emisji 220 megaton CO2 do atmosfery rocznie. Jest to ponad
dwa razy więcej niż wynosiła emisja ogólnokrajowa w r. 1985.
Celem władz kanadyjskich jest doprowadzenie do całkowitej
rezygnacji z komunikacji kolejowej, zarówno podmiejskiej
jak i dalekobieżnej, co zmusi ludzi do częstszego używania
prywatnych samochodów, a co za tym idzie - doprowadzi do
wzrostu emisji CO2.
CHINY:
Słowa:
"Chiny, jako bardzo ludnykraj, mają wiele powodów, aby
niepokoić się problemem dziury ozonowej. W przypadku
katastrofy ekologicznej 1/5 ludzkości, która na tym ucierpi
będzie to ludność chińska." - Zhang Chongxian z Narodowej
Agencji Ochrony Środowiska, marzec 1989.
Czyny:
Chiny odmówiły podpisania Ugody Montrealskiej, a tym
samym nie poparły projektu ograniczenia produkcji freonów o
połowę do końca dziesięciolecia. Ugoda została podpisana
przez ponad 30 krajów.
Produkcja freonów wzrosła o 20% w porównaniu z latami
osiemdziesiątymi. Jeżeli ten wzrost utrzyma się, Chiny będą
za 10 lat największym producentem freonów na świecie.
W czerwcu 1989r. rząd zaaprobował projekt Ministerstwa
Energii, który dotyczył planów wzrostu wydobycia i zużycia
węgla o 400% do końca r. 2000. Projekt ten ma za zadanie
doprowadzić do wzrostu dochodu narodowego. 70% chińskiej
produkcji jest już dziś oparte na węglu (jest to paliwo,
które doprowadza do emisji największych ilości CO2). Złoża
węgla w Chinach stanowią połowę światowych zasobów tego
surowca.
STANY ZJEDNOCZONE:
Słowa:
"Wszyscy ci, którzy myślą, że nie jesteśmy w stanie
zrobić nic w sprawie efektu cieplarnianego, zapominają o
silnej pozycji Białego Domu. Jako Prezydent zamierzam zająć
się tym problemem. Będziemy dyskutować na temat ocieplenia
na Ziemi... I będziemy działać." - George Bush, Kandydat na
Prezydenta, sierpień 1988.
"Nie będziemy zważać na fakt, że niektóre sprawy nie
zostały przez naukowców rozwiązane do końca. Chcemy działać
jak najszybciej. Jakiekolwiek rozwiązania w kwestii
zahamowania efektu cieplarnianego są brane pod uwagę,
powinny one zostać jasno sprecyzowane." - Sekretarz Stanu,
James Baker, styczeń 1989.
W marcu 1989r. Prezydent Bush wezwał do natychmiastowej
redukcji produkcji freonów zmierzającej do całkowitego ich
wyeliminowania do r.2000.
Czyny:
Rząd Stanów Zjednoczonych był jednym z głównych
przeciwników przeprowadzenia rozmów na forum
międzynarodowym na temat zmian klimatu spowodowanych
postępującym skażeniem atmosfery.
Od sierpnia 1988r. Prezydent Bush zapowiedział co
najmniej czterokrotnie, że Stany Zjednoczone zorganizują
konferencję szefów rządów, na której omówione zostaną
problemy zagrożenia ekologicznego. Jak dotąd konferencja
się nie odbyła...
W czasie rozmów w Holandii, które odbyły się w
listopadzie 1989r., delegacja Stanów Zjednoczonych
storpedowała końcowe ustalenia tak, że nie zostały podjęte
żadne stanowcze przedsięwzięcia zmierzające do redukcji
emisji szkodliwych gazów. Delegaci powoływali się na
konieczność przeprowadzenia większej ilości badań
naukowych, a także wskazali na ekonomiczne następstwa
zmniejszenia emisji CO2.
Ostatnio problem efektu cieplarnianego zaczyna być
wreszcie poważniej traktowany w Białym Domu, do czego
doprowadził raport Instytutu George'a Marshalla o bardzo
pesymistycznej wymowie. Jednakże jeśli chodzi o freony,
gabinet Busha ani nie zaproponował projektu całkowitego
zakazu wykorzystywania ich w przemyśle, ani też nie poparł
propozycji przyspieszenia ich wycofania o ponad 50%, co
było głównym celem Ugody Montrealskiej z 1985r.
z materiałów Konferencji YDC/NZS "Our Common Future" 4-9.10.91