CO PO KOMUNIŹMIE? "Nadszedł czas, gdy ci, którzy głoszą dogmaty materializmu - czy to na wschodzie czy na zachodzie, kapitalizmu czy socjalizmu - muszą się rozliczyć z moralnego kierownictwa, które sobie przywłaszczyli..." "Obietnica Światowego Pokoju" październik'85 Od czasu, gdy zostały napisane powyższe słowa, w wielu częściach świata, a szczególnie w Europie Wschodniej miały miejsce wielkie zmiany. UPADEK KOMUNIZMU W Europie Wschodniej totalitarny komunizm zanika. Wielkie populacje wychowane w oczekiwaniu sprawiedliwości społecznej odkryły, że komunizm nie jest w stanie jej zapewnić. Przyczyny tego są liczne i złożone, ale z pewnością należy do nich stopniowe odchodzenie od początkowych celów komunizmu, a wśród nich ostatecznego celu: światowego braterstwa prowadzącego do jedności ludów świata. Komunizm jest w istocie ustrojem politycznym i odrzuca duchowe podstawy życia. Pozbawiony tego co zwiemy bojaźnią bożą i szczegółowego zestawu codziennych nauk osobistych, nie jest w stanie sprostać realiom codziennych stosunków międzyludzkich. Ten brak umożliwił wpełznięcie do systemu praktyk, które obecnie określane są mianem odejścia od zasad. Prawa człowieka nie zawsze były respektowane, a w istocie prześladowania niekiedy miały miejsce na dużą skalę. Komunizm jako ustrój polityczny opiera się na sile władzy. Niemniej władza niekoniecznie oznacza legalność i autorytet. Jest również prawdą, że komunizm nie zawsze był świadomy problemów ekologicznych i - bez względu na rodzaj własności środków produkcji - zarówno komunizm jak i kapitalizm eksploatowały podstawowy środek produkcji - Ziemię. W niektórych częściach Europy Wschodniej zanieczyszczenia będące rezultatem tych praktyk są jednym z ważniejszych powodów niezadowolenia z obecnego systemu politycznego i systemu wartości. CZY KAPITALIZM JEST ODPOWIEDZIA? Niektórzy obserwatorzy, widząc potrzeby Europy Wschodniej i odrzucenie przez nią centralnego planowania i politycznego niewolnictwa, powitali ostatnie wydarzenia jako triumf kapitalizmu. Ale czy jest to prawda? Czy kapitalizm jest dostateczną odpowiedzią? Podążanie za "siłami rynku" nie przynosi każdemu szczęścia i pomyślności. Kapitalizm zapewnia tym, którzy kontrolują sprzedaż herbaty czy kakao życie w wygodach, ale czy daje takie życie tym, którzy pracują na polu przy tych uprawach? Powszechny Dom Sprawiedliwości, wybieralne światowe ciało wspólnoty bahaickiej, w 1985r. pisze: "(...) zbyt wielu (...) pozostawia miliony głodujących działaniu systemu rynkowego, który aż zbyt jasno pogłębia niedolę większości ludzkości, umożliwiając niewielkim grupkom życie w warunkach dobrobytu, o którym nasi poprzednicy nie mogli nawet marzyć." Wydaje się niezmiernie nieprawdopodobnym, by mieszkańcy dawnych krajów socjalistycznych, którzy codziennie byli informowani przez mass media o bezrobociu, braku mieszkań i nierównościach społecznych, zaakceptowali je jako nieuniknione cechy społeczeństwa. Będą zapewne uważane za równie nie do przyjęcia jak brak wolności słowa, brak wyboru i przemożność tajnej policji wygląda dla społeczeństw wychowanych w krajach demokratycznych. CO Z DEMOKRACJA? Słowo "demokracja", podobnie jak słowo "socjalizm", dla różnych ludzi z różnych krajów znaczy co innego. W codziennym użyciu oznacza, że ludzie mają wolność wyboru swoich przedstawicieli lub władających. W praktyce wybór jest ograniczony do wyboru między partiami albo kilku osobami. W swoim początkowym sensie rządzenia przez ludzi demokracja została przeniesiona w sferę ideału i obecnie mówi się o rządzeniu ludźmi. Niemniej powinno się stać możliwym, biorąc pod uwagę postępy w komunikacji, połączenie obydwu i wypracowania nowego sposobu rządzenia, w którym przedstawiciele ludzi są wybrani spomiędzy ludzi, a nie ludziom narzucani. Powinniśmy wyjść z etapu partii politycznych, konkurujących ze sobą i powodujących przez to rozliczne podziały. Jest to dokładnie ten rodzaj zmian światowej administracji, który przewidują wyznawcy bahaizmu. CZY SOCJALIZM SKOŃCZYŁ SIĘ? Socjalizm jako idealne społeczeństwo zorganizowane dla wsparcia wszystkich swoich członków, wciąż może istnieć jako cel. Tym niemniej jest jasne, że jego forma musi się zmienić, biorąc pod uwagę ludzkiego ducha i ludzkie pragnienia duchowego spełnienia. To właśnie w tym kontekście socjaliści odnajdą swoje teorie pojawiające się w objawieniu bahaizmu. CZY BAHAIZM MA ODPOWIEDŹ? Czy więc bahaizm może być odpowiedzią dla tych ludzi, którzy są spragnieni duchowości, ale którzy wychowani zostali w atmosferze oczekiwania, że braterstwo, sprawiedliwość i jedność są osiągalnymi ideałami, podstawą przyszłego społeczeństwa? Bahaici wierzą, że wartości duchowe sięgają dalej niż spory teologiczne. W Europie Wschodniej, po osłabieniu władzy komunistycznej już wybuchły konflikty między różnymi religiami i wyznaniami. Może być tak, że nacisk, który bahaizm kładzie na jedność religii będzie tam miał głęboki i długotrwały wpływ. Bahaici wierzą, że wszystkie religie biorą swoje początki od Boga, chociaż ich nauki mogły się zmienić w przeciągu czasu. Akceptują Baha'u'llaha jako Obiecanego wszystkich religii i wierzą, że jego nauki są odpowiednie dla tego czasu. SPOŁECZEŃSTWO ŚWIATOWE Innym obecnym źródłem konfliktów jest nacjonalizm. Wiele ludów pod władzą komunistów walczy o bycie uznanym za narody. W tym samym czasie coraz liczniejsze narody łączą się w polityczne i gospodarcze federacje z przyczyn praktycznych i ludzkiej solidarności. W miejsce jednego potężnego narodu wywierającego presję na innych, prawdziwy porządek świata pojawi się gdy będzie prawdziwe ciało złożone z przedstawicieli wybranych spośród wszystkich ludów świata, które zapewni bezpieczeństwo i wolność wszystkich narodów. Uniwersalna Karta Praw służąca zapewnieniu wolności jednostek również byłaby konieczna. W takim społeczeństwie światowym wszystkie narody, rasy plemiona i ludy zaczęłyby być szanowane jako członkowie jednej ludzkiej rodziny. Narodowość stałaby się drugorzędna - po obywatelstwie światowym. Podział ludzi na klasy stałby się bezsensowny. ZASADY GOSPODARCZE BAHAIZMU Wyeliminowanie skrajnego osobistego bogactwa i eliminacja biedy są istotnymi celami społeczeństwa bahaitów. Warunki gospodarcze oczywiście różnią się w zależności od miejsca i czasu i stąd te cele dyktują raczej pewne zasady ekonomiczne niźli sztywny system. Na przykład robotnicy mają prawo do pewnej części zysku rocznego każdego przedsiębiorstwa. Ich udział jest prawem, którego nie należy mylić z kosmetycznymi zmianami wprowadzanymi ostatnio zarówno w krajach komunistycznych jak i kapitalistycznych. W dodatku zniesienie niewolnictwa przemysłowego jest samą w sobie zapisaną zasadą bahaizmu. Konsultacja jest uważana za Przewodnie Światło ludzkich spraw, co ma wielki wpływ również na miejsce pracy. Rolnictwo jest uważane za najważniejszy przemysł, jako że produkcja pożywienia jest najistotniejsza dla ludzkiego szczęścia; koniecznym jednak jest wynalezienie nowych metod, które będą korzystne dla całego życia. Również niezbędne jest wprowadzenie światowej waluty. Obecnie waluty są wyceniane co dzień jedna według drugiej, co prowadzi do ogromnych korzyści dla garści najbogatszych krajów i destabilizacji gospodarek spowodowanej spekulacją walutami. Waluta światowa usunęłaby ten problem. NOWA FORMA RZĄDU Model administracji proponowany przez bahaizm jest prostym, lecz elastycznym systemem, który może łatwo być rozpropagowany. W każdym mieście lub wiosce mają miejsce wybory do Lokalnego Zgromadzenia Duchowego, które jest ciałem złożonym z dziewięciu osób wybranych ze społeczności. Wybory są tajne, odbywają się przez głosowanie i są absolutnie wolne, bez żadnych nominacji i platform wyborczych, bez partii i elit wypychających się do przodu. Każdy wybiera po prostu te dziewięć osób, które ma ochotę. Lokalne Zgromadzenie Duchowe ma szeroki zakres obowiązków, aby zapewnić ogólny dobrobyt, a jego członkowie winni "...uważać się za strażnikow przez Boga wyznaczonych wszystkiego co mieszka na Ziemi." W podobny sposób wybierani są delegaci, którzy wybierają Drugi (narodową) Izbę Sprawiedliwości. Te ciała narodowe wybierają Uniwersalną Izbę Sprawiedliwości. Baha'u'llah rzekł: "Ta Ziemia jest tylko jednym krajem, a ludzkość jego obywatelami." Doświadczenie w innych częściach świata dowiodło, jak szybko owe Lokalne Zgromadzenia Duchowe mogą się formować, jeśli warunki są odpowiednie i jak kreatywne mogą być, odpowiadając na gospodarcze i społeczne potrzeby. Bez kleru i z administracją mającą zasadniczo charakter "grassroots" (oddolny). Bahaizm powinien mieć wiele do zaofiarowania ludom Europy Wschodniej. Z folderu "After Communism - what next? The Baha'i Faith" tłum. Cinek. Jedną z propozycji bahaizmu jest powszechny, pomocniczy język międzynarodowy. Bahaici skłaniają się ku propozycji Esperanto. (aż) // czy tu miał być rysunek? //