ZB nr 11(65)/94, listopad '94
EDWARD J. MISHAN, SPÓR O WZROST GOSPODARCZY*
Co mądrzejsi ludzie na tej planecie twierdzą, że rozwój ludzkości w sferze
materialnej osiągnął swój kres. Dla znakomitej większości ludzi na Ziemi życie
na takim poziomie materialnego dobrobytu, jaki mamy chociażby w Polsce, jest
absolutnie niemożliwe. Jest to po pierwsze niemożliwe czysto fizycznie - brak
dostatecznej ilości bogactw naturalnych i źródeł energii. Po drugie - nawet
gdyby istniały odpowiednie zasoby, to wykorzystanie ich do produkcji i
eksploatacji urządzeń technicznych w ten sposób, jak czynimy to dzisiaj (np. w
postaci indywidualnego transportu samochodowego), przez miliardy ludzi
doprowadziłoby niechybnie do katastrofy ekologicznej i zniszczenia środowiska na
ogromną skalę. Taki właśnie "amerykański" schemat rozwoju, mającego być
miernikiem wzrostu poziomu życia narzuca się krajom Trzeciego Świata.
Postęp, jako taki, jest możliwy jedynie na drodze duchowej, materialny prowadzi
na manowce. André Mal-raux powiedział: Wiek XXI będzie wiekiem duchowym albo
nie będzie go wcale. Znakomitym uzasadnieniem tej tezy jest książka Mishana.
Zawarte w niej poglądy są bardzo przekonujące, tym bardziej, że ich autor nie
jest bujającym w obłokach mistykiem, a twardo chodzącym po ziemi i umiejącym
liczyć profesorem ekonomii, autorem poczytnych prac w swojej dziedzinie. Mishan
nie tylko krytykuje niepohamowany wzrost gospodarczy (obiekt kultu naszych
kolejnych rządów), twierdzi wręcz, że nie jest on nam potrzebny i wcale nie
przyczynia się do polepszenia naszego życia i poczucia szczęścia. Jak autor
dochodzi do swoich kontrowersyjnych stwierdzeń, jak odpiera krytykę -
przeczytajcie sami. Jest to naprawdę pasjonująca lektura i napisana w stylu
zaskakującym, jak na szacownego profesora. Jakże aktualne, zwłaszcza w kraju nad
Wisłą, są te na przykład słowa, napisane 17 lat temu: Dwa stulecia
bezprecedensowego rozwoju techniki pozostawiły niezatarty ślad w świadomości
współczesnego człowieka (...). Jest dość naturalne, że ofiara wysławia zalety
podtrzymującego ją narkotyku, gdy tylko zaczyna się obawiać, iż zostanie go
pozbawiona. I podobnie dziś można znaleźć nową żarliwość w wychwalaniu
narzuconej pogoni za nowością i innowacjami, w wychwalaniu "etyki wydajności i
sprawności", która wytwarza życie tyleż przepełnione motywacją, co i pozbawione
znaczenia.
Ostatecznie, być może Mishan i inni mu podobni się mylą, a jakieś niespodziewane
odkrycie naukowe zmieni bieg historii i uratuje nasz styl życia. Nie zmienia to
jednak faktu, że podobnie jak chory na raka, możemy się tego cudownego lekarstwa
- owocu nauki, techniki i postępu po prostu nie doczekać. Jak mówi autor:
Chociaż jednak widoki są ponure, nie znaczy to, że powinniśmy się czuć
przygnębieni i bezsilni. Wzrost w naszym ujęciu - zarówno w odniesieniu do
przeszłości, jak i teraźniejszości - dostarczył nam sam z siebie pewnej
satysfakcji. Nie jesteśmy już jak stada zagubione w pustyni. Każdy z nas może
się opierać na własnych zdrowych zmysłach, nawet wśród zbiorowego
szaleństwa. I zacząć żyć inaczej.
Darek Liszewski
*) Edward J. Mishan, Spór o wzrost gospodarczy, przeł. Zofia Wolińska,
PIW 1986.
PROPEDEUTYKA OCHRONY ŚRODOWISKA*
Niewielka rozmiarami książeczka, nazwana "propedeutyką", może się kojarzyć z
popularnym wprowadzeniem w podstawowe problemy i pojęcia ochrony środowiska.
Spodziewający się łatwej popularyzacji czytelnik dozna zawodu, albowiem w
charakterze lektury otrzyma 7 zróżnicowanych tematycznie esejów, w których autor
dzieli się refleksjami jakie nasunęła mu interdyscyplinarna problematyka relacji
między człowiekiem a jego środowiskiem, którego zresztą sam jest częścią.
Refleksje te, z którymi - jak uprzedza autor - nie zawsze i nie każdy się
zgodzi, są wyrazem gruntownej znajomości tej tak przecież złożonej problematyki
oraz jego gruntownych w tym przedmiocie przemyśleń. Chociaż autor jest
prawnikiem - wykładowcą Akademii Ekonomicznej w Katowicach - nie wyróżnia jakoś
szczególnie "prawniczego punktu widzenia", chociaż ogólnie ujęta rola prawa
została uwzględniona stosownie do jej istotnej wagi dla ochrony środowiska (w
przedostatnim eseju Prawo, nawiązującym do głównych ujęć filozoficzno-
prawnych oraz prezentującym zróżnicowane funkcje prawa w ochronie
środowiska).
Pierwszy esej, Historia, to bardzo syntetyczne spojrzenie na relacje
między człowiekiem a śro-dowiskiem w historycznym aspekcie, widzianym przez
pryzmat dokonujących się zmian w takich składnikach kultury, jak magia, religia,
filozofia, a także moralność oraz nauka i technika. Na takim tle ukazane zostaje
pojawienie się współczesnego kryzysu ekologicznego, dla którego postrzegania
przełomowym stał się znany raport U Thanta z 1969r.
Esej następny, Środowisko, prezentuje znów niezwykle syntetyczne ujęcie
centralnego dla całej pracy pojęcia. Zostają ukazane różne jego określenia
(szersze - przyrodnicze oraz celowościowo-arbitralne - prawnicze), a następnie
antropogeniczne zniszczenia i szkody powstałe w środowisku, dotykające różnych
tegoż składników (powietrza, wód, gleb, upraw rolnych i biosfery,
krajobrazu).
Kolejny esej, Człowiek, wskazuje na dwoistość tegoż na gruncie ochrony
środowiska jako jej przedmiotu poprzez przynależność do środowiska oraz jako
podmiotu, który ze środowiska korzysta, ale zarazem je dewastuje. Chodzi więc o
optymalizację sposobów korzystania ze środowiska, myśląc przy tym również o
przyszłych pokoleniach. Umożliwić to może zdolność człowieka do refleksyjnej
świadomości oraz do transcendencji.
Esej Moralność dotyczy spraw dla ochrony środowiska zasadniczych,
albowiem właśnie moralność, łącznie z prawem, służy regulacji życia społecznego,
dostarczając wzorów zachowań, a moralność sama dostarcza nadto kryteriów oceny
tworzenia i realizacji prawnej ochrony środowiska.
Esej Ekonomia - najobszerniejszy, ma zarazem kluczowe znaczenie dla
zrozumienia mechanizmów antropogenicznego niszczenia środowiska; zrozumienie to
stanowić ma podstawę dla szukania racjonalnych sposobów ochrony środowiska.
Ekonomia (widziana jako integralna część kultury), zarówno jako nauka, jak też
umiejętność działania, pojmowana jest jako wiedza o radzeniu sobie z
ograniczonością dóbr poprzez racjonalne wybory. Wszak na środowisko człowieka
składają się zasoby (dobra) coraz bardziej ograniczone, a ich zużywanie (niszcze-
nie) jest dla ludzi konieczne (służy zaspokajaniu potrzeb). Należy zatem tak
wypośrodkować działalność gospodarczą, żeby uzgodnić te przeciwstawne wymogi, co
miałoby się wyrażać w umiejętnym uzgodnieniu polityki ekonomicznej z
ekologiczną.
O przedostatnim eseju, Prawo, była już wzmianka na początku, wobec czego
jeszcze krótko o eseju ostatnim: Polityka. Mowa tam o roli władzy
publicznej w ochronie środowiska, a w szczególności o poszukiwaniu optymalnych
rozwiązań wskazanej już wyżej sprzeczności między koniecznością eksploatowania
środowiska, a potrzebą chronienia tegoż. W tym też kontekście mowa jest o ważnej
dla skutecznego chronienia środowiska świadomości ekologicznej.
Zamieszczona na końcu Literatura przedmiotu obejmuje 54 pozycje z różnych
dziedzin wiedzy, przydatne dla ewentualnego samodzielnego pogłębienia licznych
różnodyscyplinarnych wątków, poruszonych przez autora.
Ograniczone ramy recenzji nie pozwalają wyjść poza pobieżną jedynie sygnalizację
bogactwa treści tej publikacji, prezentującej w sposób pogłębiony węzłowe
problemy społeczno-humanistyczne ochrony środowiska. Tym bardziej brak
możliwości polemiki z niektórymi poglądami autora. Mimo niewielkich rozmiarów,
nie jest to lektura łatwa, warta jest jednak pewnego wysiłku pozwalającego
głębiej zrozumieć złożoność ukazanych tam spraw. Jest do nabycia w krakowskiej
księgarni ELEFANT przy ul. Podwale.
Andrzej Delorme
*) Zbigniew Łabno, Propedeutyka ochrony środowiska, Księgarnia św.
Jacka, Katowice, ss. 93
"OCHRONA ŚRODOWISKA 1994"
Główny Urząd Statystyczny uprzejmie informuje o przygotowywanej do druku
publikacji z serii wydawniczej Informacje i Opracowania Statystyczne pt.
Och-rona środowiska 1994. Objętość wydawnictwa, wzbogacona wykresami, ok.
450 ss. - przewidywany termin wydania: listopad'94.
Opracowanie o charakterze kompleksowym obejmuje w sposób syntetyczny pełny
zakres informacji opartych na badaniach i sprawozdawczości GUS. Ponadto, w celu
możliwie wszechstronnego i obiektywnego przedstawienia wieloaspektowej
problematyki ekologicznej, wykorzystano dostępną sprawozdawczość resortową i
wewnętrzne systemy informacyjne. Ważne, nowe źródła zasileń informacyjnych
stanowią podsystemy wdrażanego państwowego monitoringu środowiska, a w
szczególności wyniki pomiarów, kontroli, ocen i analiz laboratoryjnych
wykonanych przez specjalistyczne służby: Państwowej Inspekcji Och-rony
Środowiska; Państwowej Inspekcji Sanitarnej; Pomiarów Skażeń Promieniotwórczych;
hydrologiczno-meteorologiczne; geologiczne; geodezyjne; leśnictwa i ochrony
przyrody. Dodatkowo wykorzystano szereg specjalnych źródeł danych, jak:
ekspertyzy, raporty inwentaryzacyjne, "czerwone księgi i listy", opracowania
autorskie.
Dane zawarte w publikacji będą dotyczyć poszczególnych elementów środowiska:
powietrza, powierzchni ziemi, gleb i kopalin, wody, fauny i flory ze szczególnym
uwzględnieniem środowiska leśnego, och-rony przyrody i uzdrowisk. przedstawiona
zostanie charakterystyka zagrożeń na obszarach ekologicznego zagrożenia,
problematyka odpadów przemysłowych, promieniowania i hałasu, skutków zdrowotnych
degradacji środowiska i skażeń żywności oraz efekty działań na rzecz ochrony
środowiska i ekonomicznych aspektów jego ochrony, a także polityki innowacyjnej
przedsiębiorstw w zakresie ochrony środowiska. Podstawowe dane dotyczące
gospodarki wodno-ściekowej, ochrony powietrza, odpadów przemysłowych i polityki
innowacyjnej przedsiębiorstw będą prezentowane w układzie Europejskiej
Klasyfikacji Działalności. Ponadto ujęte będą porównania międzynarodowe oparte
przede wszystkim na standardowych wskaźnikach i klasyfikacjach ekologicznych
zastosowanych w wydanym w 1993r. Kompendium Ochrony Środowiska
Organizacji Współpracy i Rozwoju Gospodarczego (OECD), w którym po raz pierwszy
objęto porównaniami Polskę, Węgry, Czechy i Słowację oraz na opracowaniu
UNEP/GEMS (Światowy System Monitoringu Środowiska) Raport o środowisku 1993-
94.
Główny Urząd Statystyczny
Zakład Wydawnictw Statystycznych
Al. Niepodległości 208
00-950 Warszawa
251455,
fax: 25-95-45
KOCHANOWSKI SIADYWAŁ POD LIPĄ*
Popradzki Park Krajobrazowy został powołany do życia 11.11.87. Obejmuje on pasma
Beskidu Sądeckiego: Radziejowej, Jaworzyny Krynickiej i Kaczornika oraz doliny
rzek - Popradu, Kamienicy Nawojowskiej, Dunajca. To jeden z największych parków
krajobrazowych w Polsce. Ponad 70% powierzchni parku stanowią dobrze
zachowane lasy. (...) Najcenniejsze pozostałości dawnej Puszczy Karpackiej
chronione są siecią rezerwatów przyrody. Historia ich powstania sięga
początków XIXw.
Jednym z rezerwatów przyrody leżących w paśmie Jaworzyny Krynickiej są Obrożyska
ze ścieżką przyrodniczą. Jest to jeden z najcenniejszych kompleksów leśnych
(ok. 100 ha) lasu liściastego (grądu) na terenie Beskidów. Położony jest w
pobliżu Szczawnika koło Muszyny na zboczu góry Mikowej. Gatunkiem tworzącym
drzewostan jest lipa drobnolistna. Towarzyszą jej buk, grab, jodła i świerk.
Spotkać też można piękne okazy modrzewia polskiego. Świetlisty las lipowy jest
miejscem gniazdowania wielu gatunków ptaków śpiewających. Od wiosny do jesieni
zakwitają tu niezliczone rośliny, a latem kwitnące lipy zwabiają miliony
pszczół. Rezerwat powstał w 1919r. Reaktywowany w 1957r. zajmuje
powierzchnię pierwotnego lasu "na Mikowej". W 1990r. z inicjatywy Zarządu PPK i
młodzieży licealnej powstałą w okresie międzywojennym ścieżkę - teren spacerowy
dla ociemniałych z muszyńskiego sanatorium dla niewidomych, zapomnianą po
wojnie, pełną "dzikich" przejść i skrótów przywrócono do pierwotnego przebiegu i
nadano jej charakter dydaktyczny. Wybrano model niemiecki, tj. ścieżkę
wyposażoną w tablice informacyjne, urządzenia ochronne i wypoczynkowe. Wobec
stałego, dużego ruchu turystycznego na tym terenie, starano się w ten sposób
skierować cały ruch na dobrze urządzony i kontrolowany szlak. (...) Wyposażenie
ścieżki jest stale uzupełniane. (...) Ścieżka przyrodnicza wyposażona jest w
tablice zawierające skondensowaną informację naukową dotyczącą
charakterystycznego fragmentu rezerwatu. Opisano sześć formacji botanicznych i
jedną kępę dojrzałych modrzewi w formie siedmiu >>przystanków<< na ścieżce
przyrodniczej, wyposażonej ponadto w punkt rozpoczęcia zwiedzania (tablica
wprowadzająca), drogowskazy, tablicę opisującą stanowisko płazów chronionych
oraz ogólny opis rezerwatu przyrody (...). Ścieżka wyposażona jest w tablice
informacyjne, regulujące sposób poruszania się i zachowania podczas zwiedzania
rezerwatu.
Na terenie ścieżki dydaktycznej uwagę zwracają rośliny, kwitnące wiosną i
wczesnym latem: storczyk, marzanka wodna, żywce, zawilce, miodunka ćma,
pierwiosnek, wawrzynek wilcze łyko, gwiazdnica wielokwiatowa i inne. Spotkać tu
można dzika, lisa, borsuka, sarnę. Do gatunków szczególnie rzadkich, spotykanych
w lesie lipowym, należą: żbik, bocian czarny, mochłówka białoszyja i niepylak
mnemozyna. Rezerwat stanowi także ostoję salamandry plamistej. Bogactwem
Obrożysk są owady występujące na nasłonecznionych polankach i łąkach
sąsiadujących z rezerwatem. Wędrując ścieżką przyrodniczą można zaobserwować
błotne kąpielisko dzicze i prowadzące do niego szlaki zwierzęce, a także
wiecznie zmienne koryto strumienia górskiego. W czasie zwiedzania rezerwatu
można zapoznać się z ekologią lasu. Uwagę zwracają nie spotykane w lesie
gospodarczym martwe pnie. Drzewa leżące są bardzo ważnym elementem zdrowej i
naturalnej struktury lasu (...). Drzewa przewrócone (nie zawsze martwe)
przechodzą wiele różnych faz obumierania i rozkładu, a cały proces, w czasie
którego spełniają wiele ważnych dla biocenozy leśnej zadań, trwać może nawet
kilkaset lat.
Przebywanie w otoczeniu 200-letnich lip, pełnych świergotu ptaków, stwarza
okazję do kilku refleksji: ścieżka przyrodnicza w rezerwacie jest dobrym
sposobem na współżycie człowieka z naturalnym lasem. Potwierdzają to zajęcia
edukacyjne dla młodzieży szkół średnich, odbywające się na ścieżce. Las lipowy
uświadamia nam także, że traktowanie lasu wyłącznie jako fabryki drewna jest
podstawowym błędem, chociaż błędem jest również nie uwzględnianie rzeczywistych
potrzeb ludzkich i możliwości jakie niosą zgodne z ekologią metody pracy z
lasem. Wycinanie i niszczenie pierwotnych lasów jest przejawem ludzkiej
krótkowzroczności. Rezerwaty przyrody są także nie poznanym do końca
rezerwuarem gatunków i form, które mogą mieć w przyszłości bezcenne znaczenie
gospodarcze. Już dzisiaj znane są przypadki wykupywania wielkich, dziewiczych
połaci lasu przez firmy zajmujące się chemią i biotechniką i utrzymywanie ich w
stanie naturalnym jako najcenniejsze zabezpieczenie nieskończenie wielu surowców
na przyszłość.
Od 2 lat na ścieżce przyrodniczej Stowarzyszenie "Pracownia Na Rzecz Wszystkich
Istot" realizuje Projekt LAS, tj. warsztaty edukacji ekologicznej.
Stowarzyszenie Na Rzecz Czynnej Ochrony Zwierząt "GREENWORKS" również na ścieżce
zajmuje się PROJEKTEM CZYNNEJ OCHRONY PŁAZÓW.
Fachowo opracowany przewodnik zawiera informacje o Popradzkim Parku
Krajobrazowym, niezbędne dane o rezerwacie Las Lipowy Obrożyska, a także o
organizacji przejścia ścieżki przyrodniczej. Opis przejścia rezerwatu ujęty jest
w formę 7 "przystanków" odpowiadających tym na ścieżce. Przewodnik posiada
atrakcyjną oprawę plastyczną: opisowi każdego "przystanku" towarzyszą sylwetki
drzew i liści. Układ merytoryczny został wzbogacony o wykres hipsometryczny i
mapkę sytuacyjną rezerwatu. Oryginalną mapę ścieżki dydaktycznej rysowała i
malowała Agnieszka Ziobrowska.
Przewodnik jest dostępny w Zarządzie Popradzkiego Parku Krajobrazowego.
Robert Uroda
*) Marek Styczyński, Ścieżka przyrodnicza w rezerwacie "Las Lipowy
Obrożyska". Popularny przewodnik dla młodzieży szkolnej, Stary Sącz'93, wyd.
Zarząd Popradzkiego Parku Krajobrazowego.
NOWE PISMO EKOLOGICZNE?
Tytuł jest trochę przewrotny, bowiem Serwis Ochrony Środowiska z
podtytułem: Biuletyn Agencji Informacji o Dewastacji Środowiska wychodzi
już od kilku dobrych lat. Właśnie ukazał się nr 28 za czer-wiec'94. Zawiera on
wiele interesujących materiałów, choć tym razem przeważają teksty o gospodarce
wodnej. I tak: Bolesław Jabłoński w tekście Pomysł ze śmietnika historii,
czyli spór o Wisłę pisze o problemie jej kaskadyzacji, bowiem zdaniem
niektórych czas już najwyższy, aby "ucywilizować" tę rzekę; Gospodarz wód
otwartych - to rozważanie sytuacji w województwie słupskim o stosunku
wędkarzy do Państwowych Gospodarstw Rybackich; o związkach przyczynowych między
regulacją rzek a powodziami, o kaskadzie rzeki Parsęty, zaliczanej do
najpiękniejszych rzek w Polsce, wpadającej bezpośrednio do Bałtyku, a także o
"zabawnych" skutkach zapory Kariba w Afryce pisze Staszek Zubek.
Sytuację przedmiotu "ekolo- gia" w szkole i stosunek MEN do tej sprawy opisuje
G. Klimek. Znany biznesmen Longin Frankowski i jego firma śmieciarska LONG FRANK
okazał się oszustem "ekologicznym" - ostrzega nas przed tym Mirosław Dakowski.
Kartkując dalej ostatni numer znajdujemy m.in.: Kolej - tak, autostrady -
nie, to bodaj obok bloku na temat gospodarki wodnej najbardziej ważki tekst.
Dramatyczny i alarmistyczny w swojej wymowie. Uwagi o książce Anny Kalinowskiej
- Ekologia - wybór przyszłości pióra A. Delorme i Sprawozdanie z
Sympozjum Naukowo-Technicznego'94 nt. Nowoczesne technologie ochrony
środowiska z Austrii pióra Bolesława Jabłońskiego zamykają numer.
Pismo wciąga i fascynuje konkretnością poruszanych problemów. Tych parę luźnych
uwag i refleksji piszę na gorąco, aby zachęcić do lektury tych, którzy jeszcze
pisma nie znają.
Adres redakcji:
Izabela Brodacka
Poznańska 21/20
Warszawa
29-66-35
prezes PKE O/Małopolska
Adam Markowski
Bibliotekom szkolnym
nauczycielom
uczniom
POLECAMY
PODRĘCZNIKI ZALECANE PRZEZ MEN
WYDAWNICTWA EDITIONS SPOTKANIA
Pierwszy nowoczesny podręcznik ekologii Anny Kalinowskiej
"EKOLOGIA - WYBÓR PRZYSZŁOŚCI"
Jest to niewątpliwie pierwszy w Polsce tak niezwykle, tak pięknie, tak
wszechstronnie i ciekawie ujęty podręcznik ekologii, fascynujący nie tylko swoją
treścią, ale i sposobem ujęcia rzeczy.
Jestem głęboko przekonany, że jest to bardzo dobra książka. (z
recenzji prof. dr hab. Mieczysława Górnego)
Anna Kalinowska jest dr. nauk biologicznych, współzałożycielką Serwisu Ochrony
Środowiska i innych polskich i międzynarodowych organizacji i towarzystw
ekologicznych, wicedyrektorem Uniwersyteckiego Centrum Badań nad Środowiskiem
Przyrodniczym oraz członkiem rady Krajowego Centrum Edukacji Ekologicznej.
EKOLOGIA - WYBÓR PRZYSZŁOŚCI Anny Kalinowskiej otrzymała pierwszą nagrodę w
konkursie ogłoszonym przez EDITIONS SPOTKANIA i Ministerstwo Edukacji Narodowej
na podręcznik ekologii do szkół średnich.
Podręcznik ten przełamuje tradycyjne podziały naukowe, może pomóc nauczycielom
wielu specjalności w powiązaniu przedmiotów nauczanie w interdys-cyplinarną
całość.
Ujmuje szeroki zakres zagadnień - od wyjaśniania zasad ekologii jako dziedziny
nauk biologicznych, poprzez jej aspekty humanistyczne, filozoficzne,
ekonomiczne, zdrowotne i polityczne, aż po Wielki finał, czyli początek
budowania ekologicznego, rozwijającego się w harmonii z przyrodą
społeczeństwa.
Książka jest bardzo starannie przygotowana pod względem edytorskim, zawiera
około 200 ilustracji oraz obszerną literaturę przedmiotu.
Cena 137.000,- zł.
Księgarnia Wysyłkowa Biura Inspiracji "BIS"
skr. 196
87-800 Włocławek 1
/fax 34-22-26, tlx 049549 BIS PL
Ośrodek Kultury Holistycznej "Holi-Eko-Art", działający w ramach Górnośląskiej
Macierzy Kultury zaprasza od października na następujące warsztaty i
zajęcia:
joga sadhana, radża joga, joga i medytacja dla dzieci, tai-chi chuan, grupy
spotkaniowe z psychologii humanistycznej, spotkania z ekologią, warsztaty
teatralne teatru magicznego, warsztaty plastyczne "świat symboli", tańce
światowego pokoju, ekspresja i terapia przez taniec, kurs tarota i astrologii,
naukę j. angielskiego (metodą alternatywną) oraz treningi asertywności.
Zapraszamy również na wykłady, wystawy, koncerty oraz sesje popularnonaukowe.
Dokładny harmonogram zajęć wraz z biuletynem można otrzymać w Ośrodku.
pl. Sejmu Śl. 2
Katowice
155-41-16, 155-38-06
dyżury: pok. 414, 1200-1700.
W "NIEDZIELI" O EKOLOGII
W tygodniku Niedziela nr 40/94 na str. 13 zostały opublikowane dwa
artykuły o tematyce ekologicznej.
Pierwszy z nich pt. Jak św. Franciszek szedł przez naszą ziemię został
napisany przez o. Euzebiusza Ciacieka. Autor przedstawił wędrówkę św. Franciszka
z Asyżu drogami i ścieżkami w XXw., które prowadzą przez tak zdegradowane
środowisko, że przypomina ono pustynię. Na drodze czcigodny wędrowiec nie
spotkał robaczka, ani w zniszczonych krzewach ptaków, a jedynie głodnych,
nieszczęśliwych ludzi.
Drugi artykuł pt. Człowiek a przyroda napisany przez Stanisława
Barteckiego traktuje o niszczeniu zdrowia i życia ludzkiego przez następstwa
beztroski o stan środowiska, tak decydentów jak i zwykłych ludzi. Autor wymienił
liczne zagrożenia dla człowieka i stanu przyrody, niesione przez niewłaściwe
korzystanie z dóbr cywilizacji. Są to m.in. odprowadzanie ścieków do gleb i wód
w miejscowościach nie mających oczyszczalni, używanie u nas pestycydów
zakazanych ze względu na ich toksyczność w krajach o wyższym stopniu rozwoju,
stosowanie nadmiernych ilości nawozów sztucznych, uprawa warzyw i owoców oraz
wypas bydła na terenach położonych w pobliżu ruchliwych arterii komunikacyjnych.
Autor niebezpieczeństwa te zaliczył do pełzających, bardzo groźnych, bo na co
dzień niedostrzegalnych.
Andrzej Żarczyński
W wolnym świecie
W wolnym kraju
W wolnej prasie
O zniewolonym Tybecie
Z numeru Gazety Wyborczej - wyd. świąteczne z 1-2.10.94, str. 20 z komentarza
red. Edwarda Krzemienia nt. wizyty ministra Lesława Podkańskiego w Chinach
dowiedziałem się, że na przeszkodzie stabilizacji w tym kraju stoją m.in.
,,SILNE SEPARATYSTYCZNE RUCHY W TYBECIE".
Kłamstwo staje się obowiązującą prawdą, bezwzględny okupant budowniczym ładu.
Pozostawiam bez komentarza.
Tomasz Poller
ZB nr 11(65)/94, listopad '94
Początek strony