letsystem jest zbudowany w oparciu o porozumienie pomiedzy członkami systemu. Aby wzbudzić wieksze zaufanie, owo porozumienie poreczane jest w umowie członkowskiej lub/i w konstytucji systemu. Umowa członkowska powinna w sposób wyraźny precyzować to porozumienie, a jej kopie powinny być dostepne dla ka?dego, kto właśnie przystepuje do lets.

Oczywiście konkretny kształt takiej umowy mo?e zostać wypracowany wspólnie przez członków nowo powstającego systemu lets i mo?e ró?nić sie od zaproponowanej wy?ej wersji.

System lets100 zaczął swą działalność w latach recesji, tak wiec był wielkim dobrodziejstwem dla wszystkich tych, którzy nie mogli wówczas sprzedać swoich dóbr i usług za konwencjonalne pieniądze. Jednak od początku borykał sie z wieloma trudnościami. Zało?ony został w centrum handlowym 100 Mile House rozległego obszaru, na którym w du?ym od siebie oddaleniu mieszka około 18000 osób. Początkowa reklama systemu przyciągneła tylko około 0,05% populacji regionu, a ci, którzy sie przyłączyli do systemu mieli ogromne trudności z dokonywaniem transakcji, gdy? zdarzało sie i to nierzadko, ?e aby transakcja doszła do skutku, trzeba było pokonać 20-50 kilometrów. Nigdy te? nie było zbyt bogatej oferty dóbr i usług. Gdy nastąpił okres ogólnej prosperity, ludzie znów zyskali mo?ność wymiany swoich towarów i usług za gotówke i mniej byli skłonni korzystać z dobrodziejstw lets. W tym te? czasie niektórzy członkowie lets100 wyprowadzili sie poza obszar działania systemu. Handel powoli zamierał i w końcu ustał.

Z historii systemu lets100 płynie kilka nauk. Mo?na zauwa?yć, ?e lets jest potencjalnym narzedziem na o?ywienie gospodarki lokalnej, która została dotknieta ogólną recesją. Lecz lets jest tylko narzedziem i o jego zaletach i bogactwie stanowią ludzie, którzy go współtworzą oraz to, co mają oni do zaoferowania członkom swojej społeczności. Kolejna obserwacja to praktyczna konieczność zakładania systemu na nie-za-rozległym obszarze, gdy? odległość miedzy uczestnikami systemu utrudnia bądź uniemo?liwia zawieranie transakcji. Warto inicjować działanie systemu w oparciu o grupe ludzi, która ju? przedtem wchodziła ze sobą w jakieś relacje gosparcze bądź sąsiedzkie. Nowych członków mo?na zdobywać np. dzieki otwartym dniom targowym systemu, podczas których wszyscy oferujący i potrzebujący mogą spotkać sie "twarzą w twarz" - osoby spoza systemu mogą wówczas przyjrzeć sie, jak on działa i porozmawiać z jego uczestnikami.

letąhawaii rozpoczeło swe funkcjonowanie 16.6.1987r. System zainicjował Colin Mallard, który wcześniej pracował z Michaelem Lintonem, pomysłodawcą lets w Kanadzie. Colin zaprosił do współpracy niedawno przybyłego na Hawaje Normana Smitha, by ten wykonywał niezbedne dla działania systemu prace na swoim komputerze. Sam zaś zajął sie reklamowaniem letąhawaii i pozyskiwaniem nowych członków. Zaczeło sie od spotkań 5 do 7 osób. Do końca trzeciego miesiąca było ju? 23 członków. Wiele osób, które słyszało o systemie, uwa?ało, ?e jest to wspaniały pomysł, ale nie przystepowali do niego Inni zaś zgłaszali akces i nie korzystali z systemu (nie zawierali transakcji). System zakończył swoje działanie w październiku 1987r., czyli po około czterech miesiącach od chwili startu. Z powodu wyjazdu Colina systematycznie podupadał, gdy? nie znalazł sie nikt, kto potrafiłby przejąć na siebie pozyskiwanie nowych członków. Norman Smith zastrzegł wcześnej, ?e nie jest przygotowany, aby pomagać Colinowi w tej cześci zadań związanych z prowadzeniem systemu.

Przykład letąhawaii świadczy o roli, jaką pełnią osoby, dzieki entuzjazmowi i aktywności których lets zaczyna działać i zdobywać nowych członków. Brak takich osób mo?e spowodować powolne zamieranie transakcji systemu i w końcu zaprzestanie jego działania.