MIEJ CIEPłE SERCE DLA ZMARZNIĘTYCH PSÓW
ZNALAZłEś PSA
Idziesz do szkoły. Śpieszysz się
jak zwykle. Po drodze mijasz śmietnik. Grzebie w nim jakiś
kudłaty, czworonożny stwór. Wczoraj też
tu był. Chyba także zmarznięty. Na Twój
widok czmycha. Boi się, ktoś musiał wyrządzić
mu krzywdę. Chciałbyś mu pomoc, ale właściwie
nie wiesz jak. Nie możesz go przygarnąć, bo masz
już takiego jednego przybłędę. Ojciec wyrzuciłby
Cię razem z nim. Co robić? Co robić?
JAK MU POMÓC?
Po pierwsze: trzeba myśleć. Na pewno da
się coś zrobić. Trzeba będzie znaleźć
psu właściciela, najprawdopodobniej nowego. Większość
psów jest wyrzucana celowo. Te, które właściciel
zgubił przez swoją bezmyślność
(np. zabierając go na targ i nie pilnując go) lub wskutek
czyjejś bezmyślności (czasami zdarza się,
iż pies - wystraszony wybuchem petardy - biegnie na oślep
przez kilka godzin i długo nie może odnaleźć
drogi do domu), z reguły mają na szyi obrożę,
może nawet z adresem. Jeżeli pies, którego znalazłeś,
ma obrożę - oznacza to, że powinieneś szukać
jego dawnego właściciela.
JAK ZNALEźC WłAśCICIELA?
Jeżeli do obroży przyczepiona jest tabliczka
z adresem i telefonem - nie ma problemu: natychmiast zawiadamiasz
właściciela, iż znalazłeś jego psa. DOBRA
RADA: jeżeli masz psa, zaopatrz go w taką tabliczkę;
najlepsza jest tabliczka blaszana z wygrawerowanym adresem i telefonem.
Jeżeli jest to kartonik - zalaminuj go, aby zapobiec jego
zniszczeniu. Przymocuj tabliczkę do obroży obok numeru
szczepienia. Trudniej znaleźć właściciela,
jeżeli przy czworonogu nie znajdziesz adresu. Sprawdź
jednak uważnie, czy pies nie ma numerku szczepienia. Na numerku
powinna widnieć data (rok) i miasto. Zadzwoń więc
do Wojewódzkiego Zakładu Weterynarii (numer znajdziesz
w książce telefonicznej), podaj ów numer, rok
i miasto, w którym pies był zaszczepiony. WZW będzie
wtedy mógł znaleźć adres właściciela,
bo do nich są wysyłane dane z całego województwa.
Oprócz tego, jeżeli stać Cię
na to, daj ogłoszenie do prasy. Sporządź także
duże, rzucające się w oczy ogłoszenie, najlepiej
z rysunkiem psa (lub jego zdjęciem), powiel i rozwieś
na słupach ogłoszeniowych, w szkołach i innych
instytucjach. Zanieś takie ogłoszenie do wszystkich
pobliskich lecznic weterynaryjnych. Poproś księdza
proboszcza w swojej parafii, by wśród ogłoszeń
duszpasterskich przeczytał na niedzielnej mszy także
komunikat o psie, którego znalazłeś. Może
sam wymyślisz coś jeszcze... Niestety, będzie
Cię to kosztowało trochę czasu i energii. No
cóż, większość polskich miast nie
stać na prowadzenie komputerowego rejestru psów.
Ale szukaj. Szukaj i nie trać nadziei.
CO ZROBIC Z PSEM
W CZASIE POSZUKIWAŃ
To najtrudniejsze pytanie. Jeżeli możesz
- odwieź psa do schroniska. Jeżeli nie wiesz, gdzie
w Twoim mieście jest schronisko, to zadzwoń do Wydziału
Gospodarki Komunalnej Urzędu Miasta. Dane nt. schroniska
dla bezdomnych zwierząt można też uzyskać
od dziennikarzy lokalnych pism (jakichże oni adresów
nie znają!). Szukaj. Kto szuka - ten znajdzie.
Gorzej, jeśli w Twoim mieście nie ma schroniska
albo nie masz czym zawieźć tam psa. Prawdziwy miłośnik
zwierząt powinien mieć w domu jakąś smycz
i kaganiec - "na wszelki wypadek", np. kiedy jesteś
zmuszony podwozić psa autobusem czy tramwajem. Oczywiście
najwygodniej jest wpakować psa do samochodu - pytaj znajomych,
może któryś z nich będzie na tyle uprzejmy,
aby odwieźć zmarzniętego psiaka do azylu? Odwagi!
Czasem niemożliwe staje się możliwe.
Pozostaje jeszcze ta najgorsza sytuacja: nie masz
czasu, aby odwieźć psa. Wtedy też coś można
wykombinować. Wejdź do sklepu, poproś o dwa duże
kartony i zbuduj kudłatemu budkę. A może nawet
potrafisz sklecić mu budę ze starego biurka? Wybierz
na budkę miejsce osłonięte od wiatru (np. za
blokiem, pod murem, przy drewnianym płocie...).
Wyściel budkę starym kocem, kołderką
czy koszulami. Pod spód wsadź stertę gazet (to
dodatkowa izolacja). Przynieś psu miskę z wodą
oraz jedzenie, najlepiej coś ciepłego (może być
kasza lub makaron z sosem, podgrzana kaszanka albo ciepłe
parówki - to nic, że Ty sam nie wziąłbyś
wędliny do ust. A może sąsiedzi zgodzą się,
aby pies mógł nocować na klatce schodowej do
czasu znalezienia właściciela? Może i oni rzucą
mu na miskę smaczny kąsek? Kto wie, gdzieś przecież
są ludzie życzliwi i wyrozumiali. Jeżeli pies jest
chory - zaprowadź go do weterynarza. Wytłumacz, że
pies jest bezdomny, być może nie będziesz musiał
płacić za wizytę. Opiekuj się nim dobrze.
Miej ciepłe serce dla zziębniętych zwierząt!
Anna Maria Dziedzic
skr. 66
41-400 Mysłowice
0-32/12-25-394
"POKOCHAJ ZWIERZAKI FUTERKOWE" - BAZA DANYCHPodczas
VI Ogólnopolskiego Kongresu "Teraz Ziemia" w
Bielsku-Białej odbyło się spotkanie poświęcone
strategii kampanii "Pokochaj zwierzaki futerkowe". Kampanię
tę od kilku lat prowadzi Front Wyzwolenia Zwierząt
(koordynator: Dariusz Paczkowski) we współpracy ze
Stowarzyszeniem Ekologiczno-Kulturalnym "Klub Gaja"
z Bielska-Białej.
Kampania ta była planowana na początku
przede wszystkim jako coroczny "Dzień bez futra"
(25.11.), a jej celem dodatkowym (oprócz obudzenia ludzkiej
wrażliwości na los zwierząt futerkowych, a co za
tym idzie rezygnacji społeczeństwa z noszenia futer)
jest wzmocnienie ruchu obrońców praw zwierząt.
Kampania ta przybiera różne formy (pikiety sklepów
futrzarskich, marsze, happeningi, wystawy plastyczne...). Warto
wspomnieć tutaj o prowadzonej przez FWZ i kwartalnik "Gaja"
"Liście Sławnych Współczujących",
na którą wpisują się znane osobistości
życia publicznego, które rezygnują z noszenia
futer, deklarując swe poparcie dla naszych działań.
Jednak w związku z pewnym wyczerpaniem się
formuły kampanii jako tylko jednej akcji w roku, która
nie przynosi zamierzonych efektów, postanowiliśmy
rozszerzyć zakres naszych działań w jej ramach.
Aby wyznaczyć konkretny, osiągalny cel krótko-
lub średnioterminowy kampanii (np. zmniejszenie sprzedaży
futer o 30% w ciągu 2 lat) oraz zaplanować dalsze działania,
niezbędna jest ocena i analiza problemu, którym się
zajmujemy. Dlatego też postanowiliśmy stworzyć
bazę danych, która będzie zbierała
i opracowywała dane dotyczące kondycji (stanu) przemysłu
futrzarskiego. Aby jednak mogła ona funkcjonować w
sposób odpowiadający naszym oczekiwaniom, potrzebne
jest zaangażowanie się w jej działania jak największej
liczby ludzi, którzy będą zbierali potrzebne
nam informacje. Dlatego też zwracamy się o pomoc do
wszystkich, którym nie jest obojętny los zwierzaków
futerkowych, o włączenie się do tej akcji.
Co powinno znaleźć się w bazie
danych? Powinny znaleźć się w niej informacje
dotyczące ilości i wielkości ferm futrzarskich,
punktów skupu zwierząt futerkowych, pracowni kuśnierskich
(szyjących futra), sklepów i salonów futrzarskich
oraz sklepów odzieżowych z wydzielonym stoiskiem/działem
futrzarskim.
Informacji tych należy szukać w urzędach
państwowych, związkach hodowców, panoramach
firm, książkach telefonicznych etc. Dobrym źródłem
informacji są nasze i cudze obserwacje, ogłoszenia prasowe...
Wszystko zależy od naszej inwencji, pomysłowości,
a czasem również od naszego sprytu i przebiegłości.
A więc ruszmy głową i do dzieła!
W informacjach przesyłanych do nas napiszcie,
jaki obszar obejmują wasze dane (miejscowość,
gmina, województwo...). Zaznaczcie również,
czy informacje wasze są pełne czy też nie. Bardzo
przydatne byłyby również dane z lat ubiegłych
(pozwoliłyby określić nam tendencje występujące
w przemyśle futrzarskim).
Informacje te należy przesłać
do końca kwietnia '97.
Opracowane dane będą przedstawione na
XI Ogólnopolskim Spotkaniu Ruchu Ekologicznego w Kolumnie.
Tam też zostaną podjęte decyzje dotyczące
przyszłego kształtu kampanii "Pokochaj zwierzaki
futerkowe".
Informacje do bazy danych należy przesyłać
na adres:
FWZ-Poznań
Maciej Roszak
skr. 63
61-966 Poznań 31
0-61/51-78-01
