8.9.2000 w Iwano-Frankowsku odbyła się regionalna konferencja "Duże Ssaki Karpat". Organizatorem była wojewódzka organizacja ekologiczna Asocjacja "Nasz Dom". Współpraca: wojewódzkie Uprawlinnia Państwowe Bezpieczeństwa Ekologicznego, wojewódzkie Uprawlinnia Gospodarki Leśnej, instytut naukowo-badawczy "Girlis", wojewódzka organizacja łowiecka, Fundacja "Partnerstwo dla Środowiska", Stowarzyszenie dla Natury "Wilk". Przyjechało ponad 60 osób, wśród nich uczestnicy z państwowych i pozarządowych organizacji Prikarpattia, z Lwowa, Słowacji, Polski. Na posterach eksponowane były referaty uczonych i praktyków z karpackich województw a także z Zaporozia, Melitopola, Żytomierza, Ciuriupinska.

REZOLUCJA KONFERENCJI MIĘDZYNARODOWEJ
«DUŻE SSAKI KARPAT»,
KTÓRA ODBYŁA SIĘ W IWANO-FRANKOWSKU
NA UKRAINIE 8 WRZEŚNIA 2000

Po wysłuchaniu wykładów profesora Technicznego Uniwersytetu Leśnego we Lwowie W. D. Bondarenki i wiodącego współpracownika naukowego Ukraińskiego Instytutu Naukowo-Badawczego «Girlis» M. S. Gunczaka, referatów uczestników, po zapoznaniu się z treścią referatów eksponowanych na posterach, po dyskusji w grupach roboczych, uczestnicy zgodnie wyrażają zaniepokojenie stanem fauny dzikiej w ukraińskich Karpatach i ustalają co następuje:

Liczebność wszystkich gatunków dzikich zwierząt kopytnych (żubra - Bison bonasus L., łosia - Alces alces L., dzika - Sus scrofa L., jelenia - Cervus elaphus L., sarny - Capreolus capreolus L.), niedźwiedzi (Ursus arctos L.) i rysia (Felis lynx L.) w ukraińskich Karpatach jest dramatycznie niska i wciąż spada. Populacja łosia (Alces alces) praktycznie zanikła. Dane o wzrastaniu liczby wilków (Canis lupus L.) są sprzeczne.

Jako przyczynę zmniejszenia się ilości zwierzyny uznaje się kłusownictwo, antropogenne zmiany roślinnej struktury lasu, czynniki naturalne.

Tym procesom negatywnym sprzyja brak niezbędnych systemowych i długotrwałych naukowych badań wielkich ssaków w ukraińskiej części regionu karpackiego. Żaden zakład naukowy nie koordynuje badań, międzyregionalnej i międzypaństwowej wymiany informacji. Regulacja prawna w części dotyczącej świata zwierząt jest niedoskonała. Aktualne prawo gospodarcze stawia przed UTMR (ukraińska społeczna organizacja łowiecka) konieczność przebudowy działalności.

Pozytywnym aspektem jest wzrastająca w regionie karpackim rola inicjatyw społecznych chroniących przyrodę, powstanie nowych organizacji pozarządowych, rozszerzenie pozarządowej sieci informacyjnej, nawiązanie transkarpackich wymian i współpracy. Powstają nowe organizacyjne formy korzystania z fauny łownej - komercyjne gospodarstwa łowieckie, kluby łowieckie. Ich rola w ochronie zwierzyny nie jest jeszcze dobrze sprawdzona.

W ocenie i traktowaniu oddzielnych zagadnień uczestnicy nie doszli do pełnej zgody i postanowili co następuje:

1. Uznać spadek liczebności wielkich ssaków w ukraińskich Karpatach za zjawisko katastroficzne.
2. Uznać żubra (Bison bonasus) za pożądany w Karpatach gatunek, rozszerzyć działania na rzecz jego rozprzestrzenienia i nadać mu status podwójny: 1) gatunku chronionego na terenie rezerwatów i ich stref buforowych; 2) gatunku podlegającego eksploatacji na terenach gospodarstw łowieckich w drodze eliminacji wyznaczonej doborem za zgodą specjalnie upoważnionego organu władzy wykonawczej w dziedzinie gospodarki łowieckiej i polowania. (M. S. Gunczak)
3. Nie zmieniać statusu ochronnego żubra (Bison bonasus). (Asocjacja «Nasz Dom»)
4. Uznać za słuszne, że niedźwiedź (Ursus arctos) i ryś (Felis lynx) potrzebują w Karpatach pogłębionej troski i ochrony. Poruszyć kwestię włączenia niedźwiedzia brunatnego (Ursus arctos) do Czerwonej Księgi Ukrainy. W miejscach osiedlenia rysi ograniczyć polowanie na sarny (Capreolus capreolus). Rozszerzyć sieć rezerwatów zoologicznych wyspecjalizowanych w ochronie dużych ssaków.
5. Karpacka populacja wilka (Canis lupus) wymaga nadania mu statusu niepożądanego komponentu biocenozów z regulowaniem (ograniczaniem) jego liczebności na obszarach łowieckich wszystkich podmiotów; pod ochroną pozostawić tylko małe elementarne populacje na terenach absolutnie chronionych z jednoczesnym regulowaniem liczebności w strefie buforowej rezerwatów, również w tak zwanych korytarzach ekologicznych, które zapewniają migrację pomiędzy elementarnymi populacjami. (M. S. Gunczak)
6. Uznać wilka (Canis lupus) za pożądany komponent biocenozy. Zaprzestać wyniszczenie wilków (Asocjacja «Nasz Dom», S. Nowak, Lesoochranarske zoskupenie VLK Slovakia)
7. Uznać nielegalne polowanie (kłusownictwo) za jeden z głównych czynników spadku liczebności wielkich ssaków w ukraińskich Karpatach, a warunki jego rozprzestrzeniania się i sposoby zmniejszania jego presji na faunę - przedmiotem oddzielnej dyskusji.
8. Uznać za jeden z głównych czynników spadku liczebności wielkich ssaków w ukrainskich Karpatach dewastację środowiska ich osiedlania. W wyniku ekstensywnego gospodarowania miejsca osiedlenia tych zwierząt podlegają fragmentacji, tracą swój żerowy i osłaniający charakter.
9. Wystąpić do wyższych organów władzy państwowej z wnioskiem o usunięcie wewnętrznej niespójności zakoniw (ustaw) Ukrainy, dotyczących ochrony środowiska, ich niezgodności z międzynarodowymi zobowiązaniami Ukrainy.
10. Sprzyjać wzrostowi roli społecznych organizacji ekologicznych. Powołać społeczną obłastną (wojewódzką) radę ekologiczną. Rekomendować Asocjację «Nasz Dom» jako potencjalne centrum koordynacji społecznych organizacji ekologicznych Iwano-Frankowskiej obłasti.
11. Potwierdzić, że elementem niezbędnym działalności środków masowego przekazu, wszystkich organizacji chroniących przyrodę i oświatowych powinno być formowanie świadomości ekologicznej, oświecenie ekologiczne.
12. Praktykować udział państwowych i społecznych organizacji w konkursach projektów ekologicznych zorganizowane przez fundacje krajowe i zagraniczne.
13. Uznać za celowe przy opracowaniu projektów współpracę ukraińskich państwowych i niepaństwowych organizacji, tworzenie transgranicznych projektów z udziałem partnerów zagranicznych, włączać w projekty ochrony przyrody działania sprzyjające rozwiązaniu pierwszorzędnych regionalnych problemów socjalnych, np. stworzenie nowych miejsc pracy.
14. Opracować regionalny «Program ochrony i odtwarzania dużych ssaków w Karpatach» przy współpracy organów samorządu miejscowego, organów wykonawczej władzy państwowej, regionalnych instytucji naukowych, organizacji społecznych.

[ English ]
[ Ruskij ]
[ Ukrainskij ]
[ Slovensky ]